۱۱۲۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: برترين اعمال ، نماز است و سپس خواندن قرآن در غير نماز.
۱۱۲۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: حكايت قرآن، حكايت كيسهاى است كه آن را پر از مُشك كنى و سرش را ببندى . اگر سرش را باز كنى ، بوى مشك پراكنده مىشود و اگر سربسته رهايش كنى ، در دلش مشك است . قرآن نيز اين گونه است، آن گاه كه آن را بخوانى يا در سينهات باشد.
۱۱۲۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: خدا به شما فرمان مىدهد كه قرآن را بخوانيد . حكايت آن ، حكايت مردمى است كه در دژ خويش اند و دشمنشان به سوى آنها حركت كرده و آنها نيز در هر گوشهاى از دژ ، گروهى را آماده كردهاند. پس، از هر سو كه دشمن به آنان حمله كند ، كسانى هستند كه ايشان را از دژ دفع مىكنند. اين است حكايت كسى كه قرآن مىخواند. او همواره در استوارترين دژ - يا در دژى استوار - قرار دارد.
۱۱۳۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن بخوانيد و در آن ، زيادهروى نكنيد،۱ و از آن ، دورى ننماييد، و آن را ابزار ارتزاق، و وسيله فزونخواهى قرار ندهيد.
۱۱۳۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: بر تو باد تلاوت قرآن و بسيارىِ ياد خدا؛ زيرا آن براى تو در آسمان ، نام است و در زمين، نور.