221
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

۱۰۷۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: اين قرآن ، سفره ضيافت خداست . پس تا مى‏توانيد ، از سفره او بر گيريد . همانا اين قرآن، ريسمان خدا و نور آشكار و داروى سودمند است و نگه‏دارنده كسى است كه به آن ، چنگ زند، و نجات دهنده كسى كه از آن ، پيروى كند. نه منحرف مى‏شود تا از او خواسته شود كه به راه ، باز گردد، و نه كج مى‏شود تا نياز به راست كردن داشته باشد. شگفتى‏هايش پايان نمى‏پذيرند و بر اثر تكرار ، كهنه نمى‏شود. آن را بخوانيد؛ زيرا خداوند عزّ وجلّ براى تلاوت هر حرف آن ، ده ثواب به شما مزد مى‏دهد. هان! من نمى‏گويم كه (الم) يك حرف است ؛ بلكه الف و لام و ميم [هر كدام ، يك حرف ]است .

۱۰۷۱.امام على عليه السلام: بر شما باد كتاب خدا؛ زيرا آن ، همان ريسمان استوار و نور آشكار و داروى سودمند و آب تشنگى‏زُداست، و نگه‏دارنده كسى كه بِدان چنگ در زند، و نجات‏بخش آن كه بِدان بياويزد . نه كج مى‏شود تا نياز به راست كردن داشته باشد، و نه منحرف مى‏شود تا از آن خواسته شود كه به راه ، باز آيد، و نه فراوانىِ تكرار و بسيار شنيدنش ، آن را كهنه مى‏سازد. هر كه با آن سخن بگويد ، راست گفته است و هر كس به آن عمل كند ، پيشى گرفته است.

۱۰۷۲.امام على عليه السلام: خوشا به حال آنان كه از دنيا ، دل بر كَنْده‏اند و به آخرت ، دل بسته‏اند . اينان ، مردمانى هستند كه زمين را فرش خود قرار داده‏اند و خاك آن را بستر خود ، و آبش را شرابى خوش داشته‏اند و قرآن را جامه زيرين خويش بر گرفته‏اند [و لحظه‏اى از آن جدا نگشته‏اند].

۱۰۷۳.امام على عليه السلام - به حارث هَمْدانى - : به ريسمان قرآن ، چنگ زن و از آن ، راه‏نمايى بخواه و حلالش را حلال و حرامش را حرام بدان و آنچه از حق را كه در گذشته [با پيامبران پيشين‏] بوده ، تصديق كن.


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
220

۱۰۷۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : إنَّ هذَا القُرآنَ مَأدُبَةُ اللَّهِ ، فَاقبَلوا مِن مَأدُبَتِهِ مَا استُطعِمَ‏۱ ، اِنَّ هذَا القُرآنَ حَبلُ اللَّهِ ، وَالنّورُ المُبينُ ، وَالشِّفاءُ النّافِعُ ، عِصمَةٌ لِمَن تَمَسَّكَ بِهِ ، ونَجاةٌ لِمَن تَبِعَهُ ، لا يَزيغُ فَيُستَعتَبَ ، ولا يَعوَجُّ فَيُقَوَّمَ ، ولا تَنقَضي عَجائِبُهُ ، ولا يَخلَقُ مِن كَثرَةِ الرَّدِّ . اُتلوهُ ؛ فَإِنَّ اللَّهَ يَأجُرُكُم عَلى‏ تِلاوَتِهِ كُلَّ حَرفٍ عَشرَ حَسَناتٍ ، أما إنّي لا أقولُ : «الم» حَرفٌ ، ولكِن ألِف ولام وميم .۲

۱۰۷۱.الإمام عليّ عليه السلام : عَلَيكُم بِكِتابِ اللَّهِ ؛ فَإِنَّهُ الحَبلُ المَتينُ ، وَالنّورُ المُبينُ ، وَالشِّفاءُ النّافِعُ ، وَالرِّيُّ النّاقِعُ ، وَالعِصمَةُ لِلمُتَمَسِّكِ ، وَالنَّجاةُ لِلمُتَعَلِّقِ ، لا يَعوجُّ فَيُقامَ ، ولا يَزيغُ فَيُستَعتَبَ ، ولا تُخلِقُهُ كَثرَةُ الرَّدُّ ووُلوجُ السَّمعِ ، مَن قالَ بِهِ صَدَقَ ، ومَن عَمِلَ بِهِ سَبَقَ .۳

۱۰۷۲.عنه عليه السلام : طوبى‏ لِلزّاهِدينَ فِي الدُّنيا ، الرّاغِبينَ فِي الآخِرَةِ ، اُولئِكَ قَومٌ اتَّخَذُوا الأَرضَ بِساطاً ، وتُرابَها فِراشاً ، وماءَها طيباً ، وَالقُرآنَ شِعاراً۴ .۵

۱۰۷۳.عنه عليه السلام - لِلحارِثِ الهَمدانِيِّ - : وتَمَسَّك بِحَبلِ القُرآنِ وَاستَنصِحهُ ، وأحِلَّ حَلالَهُ وحَرِّم حَرامَهُ ، وصَدِّق بِما سَلَفَ مِنَ الحَقِّ .۶

1.هكذا في المصدر ، وفي المصنّف لابن أبي شيبة : «ما استطعتم» .

2.المستدرك على الصحيحين : ج ۱ ص ۷۴۱ ح ۲۰۴۰ ، المصنّف لابن أبي شيبة : ج ۷ ص ۱۶۵ ح ۳ وفيه «فتعلموا» بدل «فاقبلوا» وليس فيه ذيله من «اتلوه ...» وكلاهما عن ابن مسعود ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۵۲۶ ح ۲۳۵۶ .

3.نهج البلاغة : الخطبة ۱۵۶ ، بحار الأنوار : ج ۹۲ ص ۲۳ ح ۲۴ .

4.الشِّعار : ما تحت الدثار من اللباس ؛ وهو ما يلي شعر الجسد : أي اتّخذوه لكثرة ملازمته بالقراءة بمنزلة الشِّعار (مجمع البحرين : ج ۲ ص ۹۵۷ «شعر») .

5.نهج البلاغة : الحكمة ۱۰۴ ، خصائص الأئمّة عليهم السلام : ص‏۹۷ ، الأمالي للمفيد : ص ۱۳۳ ح ۱ ، كنز الفوائد : ج ۱ ص ۸۸ كلاهما نحوه وكلّها عن نوف البكالي ، بحار الأنوار : ج ۶۸ ص ۱۹۱ ح ۴۷ .

6.نهج البلاغة : الكتاب ۶۹ ، غرر الحكم : ح ۴۵۶۳ نحوه ، بحار الأنوار : ج ۳۳ ص ۵۰۸ ح ۷۰۷ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7204
صفحه از 442
پرینت  ارسال به