۱۰۵۹.امام على عليه السلام: به زودى پس از [مرگ] من ، روزگارى بر شما مىآيد كه در آن زمان ، چيزى ناپيداتر از حق و پيداتر از باطل نيست و بيشترين دروغها را بر خداوند بزرگ و پيامبر او مىبندند و در ميان مردم آن روزگار ، بىمشترىتر از كتاب خدا - آن گاه كه به درستى و آن چنان كه بايد ، تلاوت شود - ، كالايى نيست ، در حالى كه هر گاه معانىاش تحريف شود ، كالايى پُر رونقتر و گرانبهاتر از آن نيست، و در شهرها ، چيزى ناپسندتر از كار نيك ، و پسنديدهتر از كارهاى زشت [و ناپسند] ، وجود ندارد ... . در آن روزگار، قرآن و اهل آن ، مطرود و رانده شدهاند.
۱۰۶۰.امام على عليه السلام: بدانيد كه شما هرگز ، راه درست را نخواهيد شناخت ، مگر با شناختن كسى كه آن را رها كرده است، و هرگز به پيمان قرآن ، وفا نخواهيد كرد ، مگر با شناختن كسى كه آن را شكسته است، و هرگز به قرآن ، چنگ نخواهيد زد ، مگر با شناختن كسى كه آن را دور افكنده است، و هرگز قرآن را چنان كه بايسته تلاوت آن است ، تلاوت نخواهيد كرد ، مگر با شناختن كسى كه آن را تحريف كرده است، و هرگز گمراهى را نخواهيد شناخت ، مگر آن گاه كه راه راست را بشناسيد، و هرگز تقوا را نخواهيد شناخت ، مگر با شناختن كسى كه [از مسير حق ]تجاوز كرده است . پس هر گاه اينها را شناختيد، بدعتها و ادّعاهاى دروغين را خواهيد شناخت .
۱۰۶۱.امام زين العابدين عليه السلام - از دعاى ايشان هنگام ختم قرآن - : بار خدايا! همچنان كه در تلاوت قرآن ، ما را يارى نمودى و با عبارات خوش ، آن درشتىهاى زبان ما را نرم ساختى، ما را از كسانى قرار ده كه آن را - چنان كه بايسته پاسداشت است - پاس مىدارند و با اعتقاد به لزوم تسليم در برابر آيات محكم آن ، تو را اطاعت مىكنند و در برابر متشابهات آن و دلايل روشنش ، زبان به اقرار مىگشايند.
