۱۰۵۴.الكافى - به نقل از ابان بن تَغْلِب ، از امام صادق عليه السلام ، در دعا براى از بَر كردن قرآن - : مىگويى: «بار خدايا! من از تو درخواست مىكنم، كه بندگان ، از كسى به خوبىِ تو ، درخواست نكردهاند . از تو درخواست مىكنم به حقّ محمّد ، پيامبر و فرستادهات، و به حقّ ابراهيم ، دوست يكدل و مخلصت، و به حقّ موسى ، همسخن و همرازت، و به حقّ عيسى ، كلمه و روحت . از تو درخواست مىكنم ، به حقّ صُحُف ابراهيم و تورات موسى و زبور داوود و انجيل عيسى و قرآنِ محمّد صلى اللَّه عليه و آله ، و به حقّ هر وحىاى كه بر او فرستادى ، و به حقّ هر فرمانى كه آن را امضا كردى، و هر حقّى كه بِدان فرمان دادى، و هر بىنيازى كه بىنيازش ساختى، و هر گمراهى كه راهنمايىاش كردى، و هر سائلى كه به او عطا فرمودى .
از تو درخواست مىكنم به حقّ آن نامت كه آن را بر شب ، قرار دادى و شب ، تاريك شد، و به حقّ آن نامت كه آن را بر روز نهادى و روز ، روشن شد، و به حقّ آن نامت كه آن را بر زمين قرار دادى و زمين ، آرام گرفت، و آن را ستون آسمانها قرار دادى و آسمانها برپا شدند، و آن را بر كوهها نهادى و كوهها استوار گشتند، و به حقّ آن نامت كه به واسطه آن ، روزىها را [هر جا ]پراكندى، و به حقّ آن نامت كه به واسطه آن، مُردگان را زنده مىگردانى . از تو مىخواهم به حقّ تختگاههاى عزّت عرشت ، و رحمت بىانتهاى كتابت . از تو مىخواهم كه بر محمّد و خاندان محمّد ، درود فرستى و حفظ قرآن و انواع علم را روزىام گردانى و آنها را در دلم و گوشم و چشمم ، استوار سازى، و با گوشت و خون و استخوان و مغزم بياميزى، و شب و روز ، مرا در آنها به كار گيرى، به حقّ مهربانى و توانايىات، كه هيچ توان و نيرويى نيست ، مگر از سوى تو ، اى زنده ، اى بيدار!».
در حديثى ديگر ، اين افزوده آمده است: «و از تو درخواست مىكنم به حقّ آن نامت كه بندگانت ، به آن نام ، تو را خواندند و دعايشان را پذيرفتى، و پيامبرانت [ ، بِدان نام ، تو را خواندند] و به آنان بخشيدى و بر ايشان ، رحم آوردى . از تو درخواست مىكنم به حقّ هر نامى كه آن را در كتابهايت ، فرو فرستادى، و به حقّ آن نامت كه عرش تو ، بِدان پا بر جا شد، و به حقّ نامت : يكتا و يگانه و فرد و وَتْر و والايت كه همه اركان [عالم ]را پُر كرده است [و به حقّ نامِ] پاك و پاكيزه و مبارك و مقدّس و زنده و پا بر جا و نور آسمانها و زمين، و رحمان و رحيم و كبير و متعال، و [به حقّ] كتابت كه به حق ، فرو فرستاده شده، و [به حقّ ]كلمات تام و نور تامّ تو ، و به عظمتت و اركانت» .
در حديثى ديگر آمده است كه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «هر كس مىخواهد كه خداوند عزّ وجلّ قرآن و دانش را در سينه او جاى دهد، اين دعا[يى را كه نقل شد] ، با عسل سفيد ، در ظرفى تميز بنويسد . سپس آن را با آب باران، پيش از آن كه به زمين برسد، بشويد و سه روز ، ناشتا بخورد . به خواست خدا ، قرآن را حفظ مىكند» .