163
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

۹۶۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: سه كس در روز قيامت ، بر تپّه‏هايى از مُشك اند و هيچ ترس و وحشتى به آنان نمى‏رسد و آن گاه كه مردم ، هراسناك مى‏شوند، به آنان ، هراسى دست نمى‏دهد : مردى كه قرآن را بياموزد و به آن ، عمل كند و قصدش از اين كار ، رضاى خدا و پاداش او باشد ؛ مردى كه در هر شبانه‏روز ، پنج مرتبه بانگ نماز (اذان) ، سر دهد و قصدش از آن ، رضاى خدا و پاداش او باشد ؛ و غلامى كه بندگى در دنيا ، او را از طاعت پروردگارش ، باز ندارد.

۹۶۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را بياموزيد و آن را وسيله ارتزاق و [مايه‏] فخرفروشى قرار ندهيد.

۹۶۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن را بياموزيد و به وسيله آن ، بهشت را بجوييد، پيش از آن كه گروهى بياموزند و با آن ، دنيا را بجويند؛ زيرا قرآن را سه كس مى‏آموزند: مردى كه آن را وسيله فخرفروشى قرار مى‏دهد، مردى كه با آن ارتزاق مى‏كند، و مردى كه براى خداوند عزّ وجلّ مى‏خوانَد.

۹۶۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله - به ابن مسعود - : اى پسر مسعود! هر كس قرآن را براى دنيا و زيور آن (مادّيات) بياموزد، خداوند ، بهشت را بر او حرام مى‏گردانَد.


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
162

۹۶۴.عنه صلى اللَّه عليه و آله : ثَلاثٌ عَلى‏ كُثبانِ المِسكِ يَومَ القِيامَةِ لا يَهولُهُمُ الفَزَعَ‏۱ ، ولا يَفزَعونَ حينَ يَفزَعُ النّاسُ : رَجُلٌ تَعَلَّمَ القُرآنَ فَقامَ‏۲ بِهِ يَطلُبُ بِهِ وَجهَ اللَّهِ وما عِندَهُ . ورَجُلٌ نادى‏ في كُلِّ يَومٍ ولَيلَةٍ خَمسَ صَلَواتٍ يَطلُبُ بِهِ وَجهَ اللَّهِ وما عِندَهُ . ومَملوكٌ لَم يَمنَعهُ رِقُّ الدُّنيا مِن طاعَةِ رَبِّهِ .۳

۹۶۵.عنه صلى اللَّه عليه و آله : تَعَلَّمُوا القُرآنَ ، ولا تَأكُلوا بِهِ ، ولا تَستَكبِروا بِهِ .۴

۹۶۶.عنه صلى اللَّه عليه و آله : تَعَلَّمُوا القُرآنَ وسَلوا بِهِ الجَنَّةَ ، قَبلَ أن يَتَعَلَّمَ قَومٌ يَسأَلونَ بِهِ الدُّنيا ؛ فَإِنَّ القُرآنَ يَتَعَلَّمُهُ ثَلاثَةٌ : رَجُلٌ يُباهي بِهِ ، ورَجُلٌ يَستَأكِلُ بِهِ ، ورَجُلٌ يَقرَأُ للَّهِ‏ِ عزّ وجلّ .۵

۹۶۷.عنه صلى اللَّه عليه و آله - لاِبنِ مَسعودٍ - : يَابنَ مَسعودٍ ، مَن تَعَلَّمَ القُرآنَ لِلدُّنيا وزينَتِها ، حَرَّمَ اللَّهُ عَلَيهِ الجَنَّةَ .۶

1.في المصدر: «الحزن» بدل «الفزع» ، وما في المتن أثبتناه من كنز العمّال و مجمع الزوائد: ج ۲ ص ۸۵ ح ۱۸۴۵.

2.في المصدر: «فأقام» ، والتصويب من كنز العمال و مجمع الزوائد: ج ۲ ص ۸۵ ح ۱۸۴۵. هذا وفي حلية الأولياء: «فَأَمَّ به».

3.المعجم الكبير : ج ۱۲ ص ۳۳۱ ح ۱۳۵۸۴ ، حلية الأولياء : ج ۳ ص ۳۱۸ كلاهما عن ابن عمر ، كنز العمّال : ج ۱۵ ص ۸۱۵ ح ۴۳۲۴۱ .

4.تنبيه الخواطر : ج ۲ ص ۱۲۰ .

5.شعب الإيمان : ج ۲ ص ۵۳۴ ح ۲۶۳۰ ، فتح الباري : ج ۹ ص ۱۰۰ ، سلسلة الأحاديث الصحيحة : ج ۱ ص ۴۶۲ ح ۲۵۸ كلّها عن أبي سعيد الخدري ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۵۳۱ ح ۲۳۷۹ .

6.مكارم الاخلاق : ج ۲ ص ۳۴۸ ح ۲۶۶۰ عن عبداللَّه بن مسعود ، بحار الأنوار : ج ۷۷ ص ۱۰۰ ح ۱ وراجع: ثواب الأعمال : ص ۳۳۲ ح ۱ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7260
صفحه از 442
پرینت  ارسال به