۹۶۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس پيش از آن كه بالغ گردد ، قرآنخوان شود، هر آينه ، در كودكى به او حكمت داده شده است.
۹۶۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن را در نوجوانى ياد بگيرد ، خداوند ، آن را با گوشت و خون او در مىآميزد .
۹۶۲.امام على عليه السلام: هر گاه اهل زمين ، مرتكب گناهان و بدىها شوند، خداوند عزّ وجلّ تصميم مىگيرد كه همه آنان را بدون آن كه حتّى يك نفر ايشان را استثنا كند، عذاب نمايد ؛ امّا چون پيرانى را كه به سوى نماز ، گام بر مىدارند و كودكانى را كه قرآن مىآموزند ، مىبيند ، بر ايشان ، رحم مىآورد و عذاب را از آنان به تأخير مىافكند.
ر . ك : ص ۲۹۳ (بخش پنجم / فصل سوم: آداب تلاوت قرآن).
۲ / ۳
اخلاص در آموختن قرآن
۹۶۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن را براى رضاى خدا و به قصد شناخت دين بياموزد، به اندازه تمام ثوابى كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده مىشود، به او ثواب داده مىشود .
و هر كس قرآن را براى ريا و شهرت بياموزد تا به وسيله آن ، با نادانان ، مجادله كند و بر دانشمندان ، فخر بفروشد و با آن ، دنيا را بجويد، خداوند عزّ وجلّ در روز قيامت ، استخوانهاى او را خُرد مىكند، و در آتش ، عذاب كسى سختتر از او نخواهد بود، و هيچ نوع از انواع عذاب نيست ، مگر اين كه به سبب شدّت خشم و ناخشنودى خدا بر او ، با آن عذاب مىشود .
و هر كس قرآن را بياموزد و در آموختن ، فروتنى كند و به بندگان خدا ، آموزش دهد و نيّتش از اين كار ، ثواب الهى باشد، در بهشت ، هيچ كس ثوابش بيشتر و منزلتش عالىتر از او نخواهد بود و هيچ منزلت و درجه رفيع و ارزشمندى در بهشت نيست ، مگر آن كه او را از آن ، بيشترين نصيب و بالاترين منزلت است .
