۹۵۴.سنن ابن ماجة - به نقل از جُندَب بن عبد اللَّه - : ما از نوجوانى و هنوز به سنّ بلوغ نرسيده ، با پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بوديم . بنا بر اين، پيش از آن كه قرآن را بياموزيم ، ايمان را آموختيم . سپس قرآن را آموختيم و با آموختن آن ، بر ايمانمان افزوده شد.
۹۵۵.مسند ابن حنبل - به نقل از عايشه - : در حضور پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله از مردى به نيكى ياد شد . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «مگر نمىبينيدش كه قرآن مىآموزد؟» .
۹۵۶.المعجم الكبير - به نقل از ابو اُمامه - : مردى نزد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و گفت : اى پيامبر خدا! سهم فلانى را خريدم و فلان و بهمان مقدار ، سود بُردم.
فرمود: «آيا تو را از چيزى سودآورتر ، آگاه نكنم؟» . مرد گفت : آيا چنين چيزى وجود دارد؟
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «مردى كه آياتى را فرابگيرد» . آن مرد رفت و ده آيه آموخت . سپس نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله آمد و ايشان را آگاه ساخت.
۹۵۷.امام على عليه السلام: قرآن را بياموزيد؛ زيرا نيكوترين سخن است.
۹۵۸.امام صادق عليه السلام: سزاوار است كه مؤمن ، پيش از آن كه بميرد، قرآن را بياموزد يا در حال آموزش آن بميرد.
۲ / ۲
آموختن در خردسالى
۹۵۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هفت كس اند كه در آن روزى كه سايهاى جز سايه خدا نيست، در سايه خدا هستند: ... مردى كه قرآن را در خُردسالىاش ، آموخته و در بزرگسالى ، تلاوتش مىكند.
