۹۳۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن بخواند و آن را بياموزد و به آن ، عمل كند، در روز قيامت ، تاجى از نور را كه مانند خورشيد مى‏درخشد، بر سرش مى‏نهند و بر پدر و مادرش نيز دو جامه‏اى كه دنيا با ارزش آنها برابرى نمى‏كند، مى‏پوشانند. پس آن دو مى‏گويند: به چه سبب ، چنين جامه‏هايى بر ما پوشانده شده است؟
گفته مى‏شود: «به سبب قرآن آموختنِ فرزندتان» .

۹۳۹.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس به فرزندش قرآن بياموزد، خداوند در روز قيامت ، گردنبندى بر گردن او مى‏بندد كه اوّلين و آخرين خلايق ، از آن به شگفت مى‏آيند.

۹۴۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس روخوانىِ قرآن را به فرزندش بياموزد، خداوند ، گناهان اوّل و آخر او را مى‏بخشايد، و هر كس حفظ آن را به او بياموزد ، خداوند در روز قيامت ، وى را به صورت ماه شب چهارده بر مى‏انگيزد، و به فرزندش گفته مى‏شود: «بخوان» . پس هر آيه‏اى را كه بخواند ، خداوند عزّ وجلّ به سبب آن ، يك درجه پدرش را بالا مى‏بَرَد تا به آخرين آيه‏اى كه از قرآن مى‏داند، برسد.

۹۴۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هيچ مسلمانى نيست كه در دنيا به فرزندش قرآن بياموزد ، مگر آن كه خداوند عزّ وجلّ در روز قيامت ، تاجى بر سر او مى‏نهد كه به همگان بفهمانَد او به سبب آموزش دادن قرآن به فرزندش در دنيا، اهل بهشت شده است.

۹۴۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: حقّ فرزند بر پدرش، اگر پسر باشد، اين است كه مادرش را گرامى بدارد ، نام نيكو بر او بگذارد، كتاب خدا را به او بياموزد و ختنه‏اش كند و اگر دختر باشد ، مادرش را گرامى بدارد ، نام نيكو بر او بنهد و سوره نور را به او بياموزد .

۹۳۸.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ القُرآنَ وتَعَلَّمَهُ وعَمِلَ بِهِ ، اُلبِسَ يَومَ القِيامَةِ تاجاً مِن نورٍ ، ضَوؤُهُ مِثلُ ضَوءِ الشَّمسِ ، ويُكسى‏ والِداهُ حُلَّتَينِ‏^۱ لا يُقَوَّمُ بِهِمَا الدُّنيا ، فَيَقولانِ: بِما كُسينا؟ فَيُقالُ: بِأَخذِ وَلَدِكُما القُرآنَ .^۲

۹۳۹.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن عَلّمَ وَلَداً لَهُ القُرآنَ ، قَلَّدَهُ اللَّهُ قِلادَةً يَعجَبُ مِنهَا الأَوَّلونَ وَالآخِرونَ يَومَ القِيامَةِ .^۳

۹۴۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن عَلَّمَ ابنَهُ القُرآنَ نَظَراً ، غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وما تَأَخَّرَ ، ومَن عَلَّمَهُ إيّاهُ ظاهِراً^۴ بَعَثَهُ اللَّهُ يَومَ القِيامَةِ عَلى‏ صورَةِ القَمَرِ لَيلَةَ البَدرِ ، ويُقالُ لِابنِهِ: اِقرَأ ، فَكُلَّما قَرَأَ آيَةً رَفَعَ اللَّهُ عزّ وجلّ بِها لِلأَبِدَرَجَةً، حَتّى‏ يَنتَهِيَ إلى‏ آخِرِ ما مَعَهُ مِنَ القُرآنِ.^۵

۹۴۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : ما مِن مُسلِمٍ يُحَمِّلُ وَلَدَهُ القُرآنَ فِي الدُّنيا ، إلّا تَوَّجَهَ اللَّهُ عزّ وجلّ يَومَ القِيامَةِ بِتاجٍ يُعَرِّفُهُ أنَّهُ مِن‏^۶ أهلِ الجَنَّةِ ، بِتَحَمُّلِهِ وَلَدَهُ القُرآنَ‏^۷ فِي الدُّنيا .^۸

۹۴۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : حَقُّ الوَلَدِ عَلى‏ والِدِهِ إذا كانَ ذَكَراً : أن يَستَفرِهَ ^۹ اُمَّهُ ، ويَستَحسِنَ اسمَهُ ، ويُعَلِّمَهُ كِتابَ اللَّهِ ، ويُطَهِّرَهُ وَإذا كانَت اُنثى‏ أن يَستَفِرهَ اُمَّها وَيَستَحسِنَ اسمَها ويُعلَّمَها سورَةَ النّور .^۱۰