۹۲۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن را بياموزد و قرآن را آموزش دهد و به آنچه در آن است ، عمل كند، قرآن ، شفيع او و راهنماى او به سوى بهشت خواهد بود .
۹۲۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله - به على عليه السلام - : اى على! قرآن را بياموز و آن را به مردم ، آموزش بده؛ زيرا به اِزاى هر حرفى ، ده ثواب براى توست ، و اگر بميرى ، شهيدْ مُردهاى . اى على! قرآن را بياموز و آن را به مردم ، آموزش بده؛ زيرا اگر [در آن حال ]بميرى ، فرشتگان ، به زيارت قبر تو مىآيند ، همچنان كه مردم به زيارت خانه كهن خدا مىروند.
۱ / ۳
حقّ آموزگار قرآن
۹۲۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس آيهاى از كتاب خدا را به بندهاى بياموزد، مولاى اوست و شايسته نيست كه آن بنده ، او را تنها [و بىياور] بگذارد و خودش را بر او ترجيح دهد.
۹۲۸.صحيح البخارى - به نقل از ابن عبّاس - : جمعى از صحابيان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر آبگاهى گذشتند كه در ميان آنان (قبيله ساكن در كنار آن آبگاه) ، مار گَزيدهاى بود. مردى از اهل آن آبگاه ، به آنان گفت: آيا در جمع شما ، دعانويسى هست؟ يك نفر از ما را مار زده است.
مردى از ايشان رفت و در قبالِ دريافت گوسفندانى به عنوان مزد، فاتحة الكتاب را [بر مارگَزيده] خواند و او شفا يافت. آن مرد ، گوسفندان را گرفت و نزد يارانش آورد ؛ امّا يارانش ، اين كار او را نپسنديدند و گفتند: «تو براى [خواندن] كتاب خدا ، مزد گرفتهاى» ، تا آن كه به مدينه آمدند و گفتند: اى پيامبر خدا! او براى كتاب خدا ، مزد گرفته است.
پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «سزاوارترين چيزى كه برايش مزد بگيريد، كتاب خداست» .
