۷۷۱.امام صادق عليه السلام: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در روزهاى وفاتش، در ضمن سفارش‏هايش به انصار، به آنان فرمود: «كتاب خدا و اهل بيتم را وا مگذاريد. مرادم از كتاب ، همان قرآن است و در آن ، حجّت و نور و برهان است. كلام خدا ، همواره ، تازه و نو و باطراوت است، گواه و داورى عادل است ، با حلال و حرام و احكامش ، راهبرى مى‏كند، به آن بيناست، به آن داورى مى‏كند و در بر دارنده آن است . فردا[ى قيامت ]بر مى‏خيزد و به وسيله آن با مردمانى ، احتجاج مى‏شود و قدم‏هاى آنان از صراط ، فرو مى‏لغزد» .

۷۷۲.امام كاظم عليه السلام: ما وارثان اين قرآنى هستيم كه به وسيله آنچه در آن است ، مى‏توان كوه‏ها را به حركت در آورد و شهرها را در نورديد [و طىّ الأرض كرد] و مُردگان را زنده ساخت .

۷۷۳.امام رضا عليه السلام: در كتاب خدا ، راه‏نمايى و درمان است .

۷۷۱.الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ رَسولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله قالَ لِلأَنصارِ أيّامَ وَفاتِهِ فيما أوصى‏ بِهِ إلَيهِم: كِتابَ اللَّهِ وأهلَ بَيتي ! فَإِنَّ الكِتابَ هُوَ القُرآنُ ، وفيهِ الحُجَّةُ وَالنّورُ وَالبُرهانُ ، كَلامُ اللَّهِ غَضٌّ جَديدٌ طَرِيٌّ ، شاهِدٌ وحَكَمٌ عادِلٌ ، قائِدٌ بِحَلالِهِ وحَرامِهِ وأحكامِهِ ، بَصيرٌ بِهِ ، قاضٍ بِهِ ، مَضمومٌ فيهِ ، يَقومُ غَداً فَيُحاجُّ بِهِ أقواماً ، فَتَزِلُّ أقدامُهُم عَنِ الصِّراطِ .^۱

۷۷۲.الإمام الكاظم عليه السلام : قَد وَرِثنا نَحنُ هذَا القُرآنَ الَّذي فيهِ ما تُسَيَّرُ بِهِ الجِبالُ ، وتُقَطَّعَ بِهِ البُلدانُ ، وتُحيا بِهِ المَوتى‏^۲ . ^۳

۷۷۳.الإمام الرضا عليه السلام : في كِتابِ اللَّهِ الهُدى وَالشِّفاءُ .^۴