۱۲۶۰.امام صادق عليه السلام: قرآن را نبايد تند تند خواند ؛ بلكه بايد شمرده و آرام خوانده شود، و هر گاه به آيهاى رسيدى كه در آن از بهشت ياد شده است، درنگ كن و از خداوند عزّ وجلّ بهشت را درخواست كن، و نيز هر گاه به آيهاى برخوردى كه در آن از آتش ياد شده است ، درنگ كن و از دوزخ ، به خدا پناه ببر .
۱۲۶۱.امام صادق عليه السلام - در باره آيه : (كسانى كه به آنان كتاب داديم ، آن را چنان كه بايسته تلاوت آن است ، تلاوت مىكنند) - : يعنى آيات آن را شمرده مىخوانند، سعى مىكنند معانى آن را بفهمند، احكامش را به كار مىگيرند، به وعدههايش اميد مىبندند، از عذابش مىترسند، از داستانهايش سرمشق مىگيرند، از مَثَلهايش پند مىآموزند، امرهايش را به جا مىآورند، و از نهىهاى آن ، دورى مىكنند.
۱۲۶۲.مصباح الشريعة - در آنچه به امام صادق عليه السلام نسبت داده است - : آن را شمرده و آرام بخوان، و در وعدهها و تهديدهايش درنگ كن، و در مَثَلها و اندرزهايش بينديش، و از درست ادا كردن حروفش و تباه كردن حدودش [و معانىاش ]دورى كن.
۱۲۶۳.امام صادق عليه السلام - در معناى ترتيل - : ترتيل به اين معناست كه در آن ، درنگ كنى و آن را با صوت خوش بخوانى.
۱۲۶۴.امام صادق عليه السلام - در معناى ترتيل - : ترتيل ، آن است كه با صداى سوزناك بخوانى و با صوت خوش ، آن را تلاوت كنى .
