۷۵۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: شفاعت كنندگان ، پنج تايند: قرآن، خويشاوندى، امانتدارى، پيامبرتان، و اهل بيت او .

۷۵۱.پيامبر خدا عليه السلام: هيچ شفاعت كننده‏اى، اعم از فرشته و پيامبر و جز اينها، به پاى قرآن نمى‏رسد .

۷۵۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: روزه و قرآن، در روز رستاخيز، براى بنده ، شفاعت مى‏كنند . روزه مى‏گويد: «پروردگارا ! من ، او را از خوردن و كامجويى‏ها در روز ، باز داشتم . پس شفاعتم را در باره او بپذير» . قرآن نيز مى‏گويد: «من ، مانع خوابيدن او در شب گشتم . پس شفاعتم را در حقّ او بپذير» و شفاعت هر دو ، پذيرفته مى‏شود .

۷۵۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: چه خوش شفيعى است قرآن ، براى همنشين خود ، در روز قيامت !

۷۵۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن بخوانيد؛ زيرا در روز قيامت ، براى تلاوت كنندگان خود ، شفاعت مى‏كند.

۷۵۰.عنه صلى اللَّه عليه و آله : الشُّفَعاءُ خَمسَةٌ : القُرآنُ ، وَالرَّحِمُ ، وَالأَمانَةُ ، ونَبِيُّكُم ، وأهلُ بَيتِهِ .^۱

۷۵۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : ما مِن شَفيعٍ مِن مَلَكٍ ولا نَبِيٍّ ولا غَيرِهِما أفضَلُ مِنَ القُرآنِ .^۲

۷۵۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : الصِّيامُ وَالقُرآنُ يَشفَعانِ لِلعَبدِ يَومَ القِيامَةِ ؛ يَقولُ الصِّيامُ: أي رَبِّ مَنَعتُهُ الطَّعامَ وَالشَّهَواتِ بِالنَّهارِ فَشَفِّعني فيهِ ، ويَقولُ القُرآنُ: مَنَعتُهُ النَّومَ بِاللَّيلِ فَشَفِّعني فيهِ . فَيُشَفَّعانِ .^۳

۷۵۳.عنه صلى اللَّه عليه و آله : نِعمَ الشَّفيعُ القُرآنُ لِصاحِبِهِ يَومَ القِيامَةِ .^۴

۷۵۴.عنه صلى اللَّه عليه و آله : اِقرَؤُوا القُرآنَ ؛ فَإِنَّهُ شافِعٌ لِأَصحابِهِ يَومَ القِيامَةِ . ^۵