253
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم

۱ / ۲

فضيلت قارى قرآن‏

۱۱۴۰.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن بخواند، نبوّت ، ميان دو پهلويش گنجانده مى‏شود ؛ ولى به او وحى نمى‏شود.

۱۱۴۱.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: هر كس قرآن را براى جلب خشنودى خدا و دانا شدن در دين بخواند، برايش پاداشى است به اندازه مجموع پاداشى كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده مى‏شود .

۱۱۴۲.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قاريان، رؤساى اهل بهشت اند .

۱۱۴۳.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: در روز قيامت ، سه گروه بر فراز تپّه‏اى از مُشك مِشكين اند، كه نه وحشتى آنان را فرا مى‏گيرد و نه حسابرسى مى‏شوند تا آن گاه كه خداوند ، داورى ميان مردم را به پايان بَرَد : مردى كه قرآن خوانده و با آن، مردمى را رهبرى كرده و آن مردم از او راضى بوده‏اند؛ مردى كه براى جلب رضاى خدا اذان گفته و به درگاه خدا فرا خوانده است؛ و مرد زرخريدى كه در دنيا به بردگى گرفتار آمده ، ولى اين امر ، او را از آخرت‏طلبى باز نداشته است.

۱۱۴۴.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: بهترينِ مردم، قرآن‏خوان‏ترينِ آنهاست.


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
252

۱ / ۲

فَضلُ القارِئِ‏

۱۱۴۰.رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ القُرآنَ فَقَدِ استَدرَجَ النُبُوَّةَ بَينَ جَنبَيهِ ، غَيرَ أنَّهُ لا يوحى‏ إلَيهِ .۱

۱۱۴۱.عنه صلى اللَّه عليه و آله : مَن قَرَأَ۲ القُرآنَ ابتِغاءَ وَجهِ اللَّهِ وتَفَقُّهاً فِي الدّينِ ، كانَ لَهُ مِنَ الثَّوابِ مِثلُ جَميعِ ما يُعطَى المَلائِكَةُ وَالأَنبِياءُ وَالمُرسَلونَ .۳

۱۱۴۲.عنه صلى اللَّه عليه و آله : القُرّاءُ عُرَفاءُ أهلِ الجَنَّةِ .۴

۱۱۴۳.عنه صلى اللَّه عليه و آله : ثَلاثَةٌ يَومَ القِيامَةِ عَلى‏ كَثيبٍ مِن مِسكٍ أسوَدَ ؛ لا يَهولُهُم فَزَعٌ ، ولا يَنالُهُم حِسابٌ حَتّى‏ يَفرُغَ اللَّهُ مِمّا بَينَ النّاسِ: رَجُلٌ قَرَأَ القُرآنَ وأمَّ بِهِ قَوماً وهُم راضونَ ، ورَجُلٌ أذَّنَ دَعا إلَى اللَّهِ ابتِغاءَ وَجهِ اللَّهِ ، ورَجُلٌ مَملوكٌ ابتُلِيَ بِالرِّقِّ فِي الدُّنيا فَلَم يَشغَلهُ ذلِكَ عَن طَلَبِ الآخِرَةِ .۵

۱۱۴۴.عنه صلى اللَّه عليه و آله : خَيرُ النّاسِ أقرَؤُهُم .۶

1.المستدرك على الصحيحين: ج ۱ ص ۷۳۸ ح ۲۰۲۸ ، شُعب الإيمان: ج ۲ ص ۵۲۲ ح ۲۵۹۱ كلاهما عن عبداللَّه بن عمرو بن العاص ، الزهد لابن المبارك : ص ۲۷۵ ح ۷۹۹ عن عبداللَّه بن عمرو بن العاص من دون إسنادٍ إلى أحدٍ من أهل البيت عليه السلام وفيه «اُدرجت» بدل «استدرج» ، كنز العمّال: ج ۱ ص ۵۲۴ ح ۲۳۴۷ ؛ مجمع البيان: ج ۱ ص ۸۵ وفيه «ادرجت» بدل «استدرج» ، وراجع : هذا الكتاب : فضل ختم القرآن (ح ۱۳۶۰).

2.كما في بعض نسخ المصدر ، وفي النسخة المعتمدة : «من تعلّم» .

3.ثواب الأعمال : ص ۳۴۶ ح ۱ عن أبي هريرة وعبداللَّه بن عبّاس ، بحار الأنوار: ج ۷۶ ص ۳۷۲ ح ۳۰ .

4.الجامع الصغير: ج ۲ ص ۲۶۳ ح ۶۱۸۱ ، كنز العمّال: ج ۱ ص ۵۱۴ ح ۲۲۹۰ كلاهما نقلاً عن ابن جميع في معجمه والضياء عن أنس .

5.تاريخ بغداد : ج ۳ ص ۳۵۵ عن أبي هريرة وأبي سعيد الخدري ، كنز العمّال : ج ۱۵ ص ۸۳۲ ح ۴۳۳۰۹ .

6.مسند ابن حنبل : ج ۱۰ ص ۴۰۲ ح ۲۷۵۰۴ عن درّة بنت أبي لهب ، كنز العمّال: ج ۱۰ ص ۱۵۳ ح ۲۸۷۸۲ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد سوّم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 7312
صفحه از 442
پرینت  ارسال به