فصل سوم : تفسير شدن قرآن با قرآن
۳ / ۱
آيات قرآن، تأييدكننده يكديگرند
۱۵۳۵.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: قرآن نازل نشده تا بخشى از آن، بخش ديگر را دروغ بپندارد؛ بلكه بخشى از آن، بخش ديگر را تأييد مىكند.
۱۵۳۶.امام على عليه السلام - در بخشى از سخنرانى ايشان - : كتاب خدا، با آن مىبينيد [ بصيرت مىيابيد ]، و با آن سخن مىگوييد، و با آن مىشنويد، و بخشى از آن با بخش ديگر سخن مىگويد، و بخشى از آن گواه بخش ديگر است ، و در باره خداوند، اختلافى ندارد، و پيرو خود را از خدا جدا نمىسازد.
۱۵۳۷.امام على عليه السلام: خداوند سبحان مىفرمايد: (ما در اين كتاب، از ذكر چيزى فرو گذار نكرديم) و در آن، بيان همه چيز هست. نيز يادآورى كرده كه بخشى از اين كتاب، بخش ديگر را تأييد مىكند و در آن، اختلافى نيست. خداوند سبحان فرموده است: (اگر [قرآن] از سوى غير خداوند بود، در آن اختلاف بسيارى مىيافتند).
