۱۵۲۷.امام على عليه السلام: اگر مى‏خواستم، هفتاد شتر را از تفسير «فاتحة الكتاب» بار مى‏كردم.

۱۵۲۸.امام باقر عليه السلام: هيچ كس ، جز اوصيا نمى‏تواند ادّعا كند كه همه قرآن ، [يعنى‏] ظاهر و باطنش را مى‏داند.

۱۵۲۹.تفسير العيّاشى - به نقل از اصبغ بن نباته - : چون امير مؤمنان عليه السلام به كوفه آمد ، تا چهل روز در نماز صبح براى آنان [سوره‏] (سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى) را مى‏خواند. منافقان گفتند: به خدا سوگند كه پسر ابو طالب ، قرآن را خوب نمى‏داند. اگر قرآن را خوب مى‏دانست ، قطعاً سوره ديگرى هم برايمان مى‏خواند!
اين سخن به گوش امام عليه السلام رسيد. فرمود: «واى بر آنان! من ، ناسخ آن را از منسوخش، و محكم آن را از متشابهش، و فصل آن را از وصلش، و حروف آن را از معانى‏اش باز مى‏شناسم. به خدا سوگند ، هيچ حرفى بر محمّد صلى اللَّه عليه و آله نازل نشد ، مگر آن كه من مى‏دانم در باره چه كسى و در چه روزى و در كجا نازل شده است. واى بر آنان! آيا نمى‏خوانند كه: (قطعاً در صحيفه‏هاى گذشته اين [ معنى ] هست ؛ صحيفه‏هاى ابراهيم و موسى) ؟ به خدا سوگند كه [آن صحيفه‏ها] نزد من اند . آن دو را من از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به ارث بردم، و پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله از ابراهيم و موسى عليهما السلام به ارث برد . واى بر آنان! به خدا سوگند، من كسى هستم كه خداوند در باره‏ام [آيه‏] : (و گوش‏هاى شنوا آن را نگاه مى‏دارند) را فرو فرستاد. ما نزد پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بوديم و ايشان ما را از آمدن وحى ، باخبر مى‏ساخت و من و حاضران ، آن را به گوش مى‏سپرديم و چون [از نزد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله ]خارج مى‏شديم، آنها مى‏گفتند: هم‏اكنون چه گفت؟^۱» .

۱۵۳۰.امام صادق عليه السلام: استواران در دانش، امير مؤمنان و امامانِ پس از او هستند.

۱۵۲۷.عنه عليه السلام : لَو شِئتُ لَأَوقَرتُ سَبعينَ بَعيراً في تَفسيرِ فاتِحَةِ الكِتابِ .^۱

۱۵۲۸.الإمام الباقر عليه السلام : ما يَستَطيعُ أحَدٌ أن يَدَّعِيَ أنَّ عِندَهُ جَميعَ القُرآنِ كُلِّهُ ظاهِرِهِ وباطِنِهِ غَيرُ الأَوصِياءِ .^۲

۱۵۲۹.تفسير العيّاشي عن الأصبغ بن نباتة : لَمّا قَدِمَ أميرُ المُؤمِنينَ عليه السلام الكوفَةَ صَلّى‏ بِهِم أربَعينَ صَباحاً يَقرَأُ بِهِم: (سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى) فَقالَ المُنافِقونَ: لا وَاللَّهِ ما يُحسِنُ ابنُ أبي طالِبٍ أن يَقرَأَ القُرآنَ ، ولَو أحسَنَ أن يَقرَأَ القُرآنَ لَقَرَأَ بِنا غَيرَ هذِهِ السّورَةِ ، قالَ: فَبَلَغَهُ ذلِكَ.
فَقالَ: وَيلٌ لَهُم! إنّي لَأَعرِفُ ناسِخَهُ مِن مَنسوخِهِ ، ومُحكَمَهُ مِن مُتَشابِهِهِ ، وفَصلَهُ مِن وِصالِهِ ، وحُروفَهُ مِن معانيهِ ، وَاللَّهِ ما مِن حَرفٍ نَزَلَ عَلى‏ مُحَمَّدٍ صلى اللَّه عليه و آله إلّا إنّي أعرِفُ فيمَن اُنزِلَ ، وفي أيِّ يَومٍ ، وفي أيِّ مَوضِعٍ ، وَيلٌ لَهُم! أما يَقرَؤونَ: (إِنَّ هَذَا لَفِى الصُّحُفِ الْأُولَى‏ * صُحُفِ إِبْرَ هِيمَ وَ مُوسَى‏)^۳وَاللَّهِ عِندي ، وَرِثتُهُما مِن رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، وقَد أنهى‏ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله مِن إبراهيمَ وموسى‏ عليهما السلام ، وَيلٌ لَهُم! وَاللَّهِ أنَا الَّذي أنزَلَ اللَّهُ فِيَّ: (وَ تَعِيَهَا أُذُنٌ وَ عِيَةٌ)^۴ فَإِنَّما كُنّا عِندَ رَسولِ اللَّه صلى اللَّه عليه و آله فَيُخبِرُنا بِالوَحيِ فَأَعيهِ أنَا ومَن يَعيهِ ، فَإِذا خَرَجنا قالوا: ماذا قالَ آنِفاً .^۵

۱۵۳۰.الإمام الصادق عليه السلام : الرّاسِخونَ فِي العِلمِ أميرُ المُؤمِنينَ وَالأَئِمَّةُ مِن بَعدِهِ .^۶