۱۴۸۱.الكافى - به نقل از زيد شحّام در باره اين سخن خداوند عزّ وجلّ : (انسان بايد به خوراك خود بنگرد) - : پرسيدم: خوراك انسان چيست؟ امام باقر عليه السلام فرمود: «علمى است كه به دست مىآورد . [بايد نگاه كند كه] از چه كسى آن را مىگيرد».
۱۴۸۲.الكافى - به نقل از عبد اللَّه بن سنان - : ذريح مُحاربى گفت: به امام صادق عليه السلام گفتم: خداوند در كتابش به من دستورى داده كه دوست دارم آن را انجام دهم. فرمود: «آن چيست؟» گفتم: اين سخن خداوند عزّ وجلّ : (بايد آلودگىشان را بزدايند و به نذرهاى خود وفا نمايند) . فرمود: (آلودگىشان را بزدايند)، ديدار امام است و (به نذرهايشان وفا كنند) همين مناسك است» .
[خودم] خدمت امام صادق رسيدم و گفتم: فدايت گردم! معناى: (آلودگىشان را بزدايند و به نذرهاى خود وفا نمايند) چيست؟
فرمود: «كوتاه كردن سبيل و چيدن ناخن و شبيه اينها».
گفتم: فدايت گردم! ذريح مُحاربى، از شما براى ما نقل كرد كه به او گفتهايد: (آلودگىشان را پاك كنند)، ديدار امام است و (به نذرهاى خود وفا نمايند)، انجام همين مناسك است»؟
فرمود: «ذريح راست گفته است. قرآن، ظاهر و باطنى دارد؛ امّا آنچه ذريح فهميده و پذيرفته، چه كسى آن را درك مىكند و مىپذيرد؟» .
۱۴۸۳.امام صادق عليه السلام: بدانيد كه خداوند را هيچ يك از بندگان مؤمنش ياد نكرد ، مگر اين كه خدا از او به نيكى ياد نمود . پس در طاعت خدا بكوشيد؛ زيرا به هيچ چيزى از خوبىهايى (ثوابهايى) كه نزد خداست ، نتوان رسيد ، مگر به فرمانبردارى از او و دورى كردن از حرامهايش كه خدا در ظاهر و باطن قرآن ، حرام فرموده است. خداوند - تبارك و تعالى - در كتابش فرموده - و سخن او حقّ است - كه : (و از گناه، آشكار و نهان آن، دست برداريد).
