(و از نشانههاى او ، اين كه از [ نوع ] خودتان ، همسرانى براى شما آفريد تا بِدانها آرام گيريد، و ميانتان دوستى و رحمت نهاد. آرى، در اين [ نعمت ] براى مردمى كه مىانديشند ، قطعاً نشانههايى است) .
(اوست كسى كه از آسمان، آبى فرود آورد كه [ آب ] آشاميدنىِ شما از آن است، و روييدنى[ هايى ] كه [ رمههاى خود را ] در آن مىچرانيد [ نيز ] از آن است. به وسيله آن، كشت و زيتون و درختان خرما و انگور و از هر گونه محصولات [ ديگر ] براى شما مىروياند. قطعاً در اينها براى مردمى كه انديشه مىكنند ، نشانهاى است).
حديث
۱۷۱۷.امام كاظم عليه السلام - به هشام بن حكم - : اى هشام! خداوند - تبارك و تعالى - در كتابش به صاحبان خرد و فهم، بشارت داده و فرموده است: (پس بشارت ده به آن بندگان من كه به سخن ، گوش فرا مىدهند و بهترينِ آن را پيروى مىكنند . اينان ، كسانى هستند كه خدا آنان را راه نموده و اينان اند همان خردمندان).
اى هشام! خداوند - تبارك و تعالى - به واسطه خردها ، حجّتها را براى مردمان ، كامل گردانيد، و پيامبران را با بيان ، يارى داد، و آنان را با دلايل، به ربوبيت خويش ، راهنمايى نمود و فرمود: (معبود شما، معبود يگانهاى است كه جز او هيچ معبودى نيست، [ و اوست ] بخشايشگر مهربان. راستى كه در آفرينش آسمانها و زمين، و در پىِ يكديگر آمدن شب و روز، و كشتىهايى كه در دريا روان اند ، با آنچه به مردم سود مىرساند، و [ همچنين ] آبى كه خدا از آسمان فرو فرستاده و با آن، زمين را پس از مردنش زنده گردانيده، و در آن ، هر گونه جنبندهاى را پراكنده كرده، و [ نيز در ]گردانيدن بادها، و ابرى كه ميان آسمان و زمين ، آرميده است، براى گروهى كه مىانديشند، واقعاً نشانههايى [ گويا ] است).
اى هشام! خداوند ، اينها را دليلى براى شناخت او و اين كه ايشان را مدبّرى است ، قرار داده و فرموده است: (و شب و روز و خورشيد و ماه را براى شما رام گردانيد، و ستارگان به فرمان او مسخّر شدهاند. مسلّماً در اين [ امور ] ، براى مردمى كه مىانديشند ، نشانههاست)، و نيز فرموده: (او همان كسى است كه شما را از خاكى آفريد، سپس از نطفهاى، آن گاه از علقهاى ، و سپس شما را [ به صورت ] كودكى بر مىآورد، تا به كمال قوّت خود برسيد و تا سالمند شويد - و از ميان شما كسى است كه مرگِ پيشرس مىيابد - ، و تا [ سرانجام ] به مدّتى كه مقرّر است ، برسيد، و اميد كه در انديشه فرو رويد!) ، و فرموده: (و [ نيز در ] پياپى آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزى ، از آسمان فرود آورده و به وسيله آن، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است ، و [ همچنين در ] گردش بادها)(و ابرهاى نگه داشته ميان آسمان و زمين، براى مردمانى كه مىانديشند ، نشانههايى است)، و فرموده: (زمين را پس از مرگش زنده مىگرداند. در اين [ هم ]براى مردمى كه مىانديشند ، قطعاً نشانههايى است)، و فرموده: (و باغهايى از انگور و كشتزارها و درختان خرما، چه از يك ريشه و چه از غير يك ريشه، كه با يك آب سيراب مىگردند، و [ با اين حال ، ] برخى از آنها را در ميوه [ از حيث مزه و نوع و كيفيت ] بر برخى ديگر ، برترى مىدهيم. بى گمان ، در اين [ امر نيز ]براى مردمى كه مىانديشند ، دلايل [ روشنى ]است)، و فرموده: (و از نشانههاى او [ اين كه ] برق را براى شما بيمآور و اميدبخش مىنماياند، و از آسمان ، به تدريج ، آبى فرو مىفرستد كه به وسيله آن، زمين را پس از مرگش زنده مىگرداند. در اين [ امر هم ] براى مردمى كه مىانديشند ، قطعاً نشانههايى است)، و فرموده: (بگو: «بياييد تا آنچه را پروردگارتان بر شما حرام كرده ، براى شما بخوانم: چيزى را با او شريك قرار مدهيد ، و به پدر و مادر[تان ]احسان كنيد ، و فرزندان خود را از بيم تنگدستى مكشيد - [كه] ما شما و آنان را روزى مىرسانيم - ، و به كارهاى زشت - چه علنى آن و چه پوشيده[ اش ] - نزديك نشويد ، و نَفْسى را كه خدا حرام گردانيده، جز به حق مكشيد. اينهاست كه [ خدا ] شما را به [ انجام دادن ] آنها سفارش كرده است . باشد كه بينديشد)، و فرموده: (آيا در آنچه به شما روزى دادهايم ، شريكانى از بردگانتان داريد كه در آن [ مال ، با هم ] مساوى باشيد و همان طور كه شما از يكديگر بيم داريد ، از آنها بيم داشته باشيد؟ اين گونه، آيات خود را براى مردمى كه مىانديشند، به تفصيل ، بيان مىكنيم).
اى هشام! خداوند ، پيامبران و رسولانش را به سوى بندگان خود نفرستاد ، مگر براى اين كه در باره خدا تعقّل كنند. بنا بر اين، آنان كه [در برابر دعوت پيامبرانْ] پذيرششان بهتر است، شناختشان بهتر است، و آنان كه خداشناسترند ، خردشان نيكوتر است، و آنان كه خردشان كاملتر است ، مقام و درجهشان در دنيا و آخرت بالاتر است.
