۱۶۱۵.امام باقر عليه السلام :پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: «در روز قيامت، مردمانى از گورهايشان برمىخيزند كه از دهانشان آتش شعله مىكشد».
به ايشان گفته شد: اينان كياناند اى پيامبر خدا؟
فرمود: (آنان كه اموال يتيمان را به ستم مىخورند، جز اين نيست كه آتشى در شكم خود فرو مىبرند و به زودى در آتشى فروزان وارد مىشوند) .
۴ / ۱۲
تفسير قرآن با تاريخ
۱۶۱۶.امام على عليه السلام : اى مردم! جز اين نيست كه راضى بودن و راضى نبودن [به يك عمل ]است كه مردم را گرد هم مىآورد. ناقه ثمود را فقط يك مرد پى كرد؛ امّا خداوند، همه آنان را عذاب كرد؛ چون همه آنان به اين كار او راضى بودند. خداى سبحان مىفرمايد : (آن را پى كردند . پس پشيمان گشتند). عذاب آنها، اين بود كه سرزمينشان صدايى همچون صداى فرو رفتن ميخ گداخته در زمين نرم و هموار، بر آورد و فرو رفت.
۱۶۱۷.امام على عليه السلام : و اگر بخواهى نمونه دومى را بياورم، از موسى كليم اللَّه ياد مىكنم، آنجا كه مىفرمايد : (پروردگارا! من به هر خيرى كه به سويم بفرستى، نيازمندم) . به خدا سوگند كه او از خداوند، چيزى جز نانى براى خوردن نخواست؛ زيرا از علف و سبزه زمين تغذيه مىكرد.
