159
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم

۱۵۹۳.امام كاظم عليه السلام - در تفسير اين سخن خداى متعال : (و به لقمان ، حكمت داديم) - : منظور ، فهم و خرد است .

۱۵۹۴.امام على عليه السلام - در سفارش به پسرش محمّد بن حنفيّه - : بر گوش، واجب است كه با آن به معاصى گوش فرا ندهى . خداوند عزّ وجلّ فرموده است: (و البتّه [خدا] در كتاب (قرآن) بر شما نازل كرده است كه: هر گاه شنيديد آيات خدا انكار و ريشخند مى‏شوند، پس با آنان منشينيد، تا آن كه به سخنى ديگر بپردازند، وگر نه شما هم مانند آنان خواهيد بود).

۴ / ۶

تفسير قرآن با اصول عقلى‏

۱۵۹۵.الكافى - به نقل از حمزه بن مرتفع مشرقى، از يكى از شيعيان - : من در مجلس امام باقر عليه السلام بودم كه عمرو بن عبيد بر ايشان وارد شد و گفت: فدايت گردم! در اين سخن خداوند - تبارك و تعالى - : (هر كس خشم من به او رسد، بى شك هلاك مى‏شود) ، خشم چه معنايى دارد؟
امام باقر عليه السلام فرمود: «اى عمرو! مقصود، كيفر است. هر كس پنداشت كه خداوند از حالتى به حالت ديگر در مى‏آيد، با ويژگى آفريده، او را توصيف كرده است، در حالى كه هيچ چيزى، خدا را تحريك نمى‏كند تا موجب تغيير در او شود» .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
158

۱۵۹۳.الإمام الكاظم عليه السلام - في تَفسيرِ قَولِهِ تَعالى‏ : (وَلَقَدْ ءَاتَيْنَا لُقْمَنَ الْحِكْمَةَ)۱- : الفَهمَ وَالعَقلَ .۲

۱۵۹۴.الإمام عليّ عليه السلام - في وَصِيَّتِهِ لِابنِهِ مُحَمَّدِ بنِ الحَنَفِيَّةِ - : فَفَرَضَ عَلَى السَّمعِ أن لا تُصغِيَ بِهِ إلَى المَعاصي ، فَقالَ عزّ وجلّ : (وَقَدْ نَزَّلَ عَلَيْكُمْ فِى الْكِتَبِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ ءَايَتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّى‏ يَخُوضُواْ فِى حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِّثْلُهُمْ)۳ .۴

۴ / ۶

ما يُفَسِّرُ القُرآنَ بِالاُصولِ العَقلِيَّةِ

۱۵۹۵.الكافي عن المَشرِقيّ حَمزَةَ بن المُرتَفِع ، عن بَعضِ أصحابِنا : كُنتُ في مَجلِسِ أبي جَعفَرٍ عليه السلام إذ دَخَلَ عَلَيهِ عَمرُو بنُ عُبَيدٍ ، فَقالَ لَهُ : جُعِلتُ فِداكَ ، قَولُ اللَّهِ تَبارَكَ وتَعالى‏ : (وَ مَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِى فَقَدْ هَوَى‏)۵ ما ذلِكَ الغَضَبُ؟
فَقالَ أبو جَعفَرٍ عليه السلام : هُوَ العِقابُ يا عَمرُو ، إنَّهُ مَن زَعَمَ أنَّ اللَّهَ قَد زالَ مِن شَي‏ءٍ إلى‏ شَي‏ءٍ فَقَد وَصَفَهُ صِفَةَ مَخلوقٍ ، وإنَّ اللَّهَ تَعالى‏ لا يَستَفِزُّهُ‏۶ شَي‏ءٌ فَيُغَيِّرَهَ .۷

1.لقمان : ۱۲ .

2.الكافي : ج ۱ ص ۱۶ ح ۱۲ عن هشام بن الحكم ، تحف العقول : ص ۳۸۵ ، بحار الأنوار : ج ۱ ص ۱۳۶ ح ۳۰ وراجع : تفسير الطبري : ج ۱۱ الجزء ۲۱ ص ۶۷ .

3.النساء : ۱۴۰ .

4.كتاب من لا يحضره الفقيه : ج ۲ ص ۶۲۶ ح ۳۲۱۵ ، وسائل الشيعة : ج ۱۱ ص ۱۲۹ ح ۲۰۲۲۶ .

5.طه : ۸۱ .

6.يستفِزُّه : أي يزعجه (انظر : مفردات ألفاظ القرآن : ص ۶۳۵ «فزّ») .

7.الكافي : ج ۱ ص ۱۱۰ ح ۵ ، التوحيد : ص ۱۶۸ ح ۱ ، معاني الأخبار : ص ۱۹ ح ۱ ، بحار الأنوار : ج ۴ ص ۶۵ ح ۵ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5443
صفحه از 580
پرینت  ارسال به