(و سوگند به روشنايى روز، و سوگند به شب ، چون آرام مىگيرد، [ كه ] پروردگارت تو را وا نگذاشته، و دشمن نداشته است. و قطعاً آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود ، و به زودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد، تا خرسند گردى).
(و سوگند به [ كوه ] تين و زيتون، و طور سينا، و اين شهر امن [ و امان ، كه ] به راستى ، انسان را در نيكوترين اعتدال آفريديم. سپس او را به پستترين [ مراتبِ ] پستى ، باز گردانيديم ، مگر كسانى را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كردهاند، كه پاداشى بىمنّت خواهند داشت).
(سوگند به ماديانهايى كه با همهمه تازان اند و با سُم[ هاى ] خود ، از سنگ ، آتش مىجهانند و برق [ از سنگ ] همى مىجهانند، و صبحگاهان ، هجوم مىآورند، و با آن [ يورش ] ، گَردى برمىانگيزند، و بِدان [ هجوم ] ، در دل گروهى در مىآيند، كه انسان نسبت به پروردگارش ، سختْ ناسپاس است و او خود بر اين [ امر ] ، نيك گواه است ، و به راستى ، او سختْ شيفته مال است).
