فصل پنجم : به كارگيرى سوگند در تبليغ
۵ / ۱
تكسوگندها
الف - سوگند به خداى يكتا
(و از آنچه به ايشان روزى داديم، نصيبى براى آن [ خدايانى ] كه نمىدانند [ چيست ] ، مىنهند. به خدا سوگند كه از آنچه به دروغ بر مىبافتيد، حتماً سؤال خواهيد شد).
(سوگند به خدا كه به سوى امّتهاى پيش از تو [ رسولانى ] فرستاديم ؛ ولى شيطان ، اعمالشان را برايشان آراست و امروز [ هم ]سرپرستشان هموست و برايشان عذابى دردناك است).
ب - سوگند به پروردگار
(ولى چنين نيست و به پروردگارت سوگند كه ايمان نمىآورند، مگر آن كه تو را در مورد آنچه ميان آنان مايه اختلاف است ، داور گردانند . سپس از حكمى كه كردهاى ، در دلهايشان احساس ناراحتى [ و ترديد ] نكنند و كاملاً سرِ تسليم فرود آورند).
([ هرگز! ] به پروردگار خاوران و باختران ، سوگند ياد مىكنم كه ما تواناييم كه به جاى آنان ، بهتر از ايشان را بياوريم ، و بر ما پيشى نتوانند جُست).
