در ضرب قرآن به قرآن نيز ابتدا رأى و نظر شخصى با برداشت نادرست از قرآن ، بر آن تحميل مى‏شود و سپس با استخدام آن و در قالب قرآن، آن رأى و نظر ارائه مى‏گردد .
بنا بر اين در ضرب قرآن به قرآن ، چون از خود قرآن استفاده شده و آيه‏اى در برابر آيه ديگر - يا براى تفسير نادرست آيه ديگر - به‏كار برده شده با تفسير به رأى تفاوت دارد و چون استفاده از قرآن با اِعمال رأى و نظر صورت گرفته همان تفسير به رأى است.
۸. ايجاد اختلاف در قرآن، بروز جدال و مراء و مخاصمه و اختلاف در جامعه و در نتيجه گمراهى و هلاكت ملّت‏ها^۱ و ايجاد شك و شبهه در قلب‏ها نسبت به قرآن و معارف آن،^۲ از آثار فردى و اجتماعى ضرب قرآن به قرآن است . همچنين از آثار زيانبار ضرب قرآن به قرآن اين است كه ضاربان، قرآن را - كه از حيث علوم و معارف بسيار گسترده و در غناى كامل و «تبيان كلّ شى‏ءٍ» است - با نظرهاى كوتاه و غير عالمانه خويش محدود مى‏كنند و آن را در حدّ دانش خود تنزل داده، مانع شكوفايى و گسترش علوم قرآن در جامعه مى‏شوند.^۳

و هماهنگى قرآن است و تفسير بدون استمداد از ساير آيات قرآنى از قبيل (جَعَلُواْ الْقُرْءَانَ عِضِينَ)^۱يعنى پاره‏پاره كردن پيكر واحد و منسجم قرآن خواهد بود.^۲
۵. در بسيارى از مواردِ ضرب قرآن به قرآن، ضارب بدون دانش لازم و با نگاهى سطحى به تجزيه و تحليل آيات مى‏پردازد و آيات را در برابر هم قرار مى‏دهد و در مواردى حلال خدا را حرام و حرام خدا را حلال مى‏كند . در حالى‏كه در چنين مواردى به تصريح روايات بايد به اهل دانش قرآن مراجعه كرد:
وَ ما جَهِلْتُم مِنهُ فَرُدُّوهُ إلى عالِمِه .^۳
هر چه از آن نمى‏دانيد ، به داناى آن ارجاع دهيد .
۶. بر پايه برخى از روايات، ضرب قرآن به قرآن، از مصاديق جدال در قرآن است.^۴ مجادله در قرآن ، يا به معناى جدال در عدم حقّانيت قرآن است و از كافران جهت ردّ قرآن سر مى‏زند،^۵ يا به معناى جدال در معانى قرآن است كه از جاهلان صادر مى‏شود و در هر صورت در روايات از آن نهى شده است:
لا تُجادِلوا فِى القُرآنِ فَإِنَّ جِدالاً فيهِ كُفرٌ .^۶
در قرآن مجادله نكنيد ؛ زيرا جدال كردن در آن ، كفر است .
۷. بر اساس برخى از آرا، ضرب قرآن به قرآن از مصاديق تفسير به رأى شمرده شده است.^۷ از آن جا كه تفسير به رأى، به معناى اِعمال رأى و نظر و تحميل آن بر آيات است ، به ظاهر با ضرب قرآن به قرآن متفاوت است؛ اما حقيقت اين است كه