323
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم

۱۷۶۶.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: در قرآن ، مجادله نكنيد؛ زيرا جدال كردن در آن ، كفر است.

۱۷۶۷.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: مشاجره كردن در قرآن، كفر است.

۱۷۶۸.پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله: در قرآن ، بحث و مشاجره نكنيد؛ زيرا بحث و مشاجره در آن ، كفر است.

۱۷۶۹.المعجم الكبير - به نقل از ابو سعيد خُدرى - : جلوى درِ خانه پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله نشسته بوديم و با يكديگر بحث مى‏كرديم. اين يكى، به آيه‏اى استناد مى‏كرد و آن يكى، به آيه‏اى ديگر . پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله بيرون آمد و چهره‏اش چنان برافروخته بود كه گويى دانه‏هاى انار بر آن تركانده باشند. فرمود: «اى جماعت! مگر براى اين كار ، فرستاده شده‏ايد ، يا به اين كار ، مأمور گشته‏ايد؟ زنهار! پس از من ، به كفر باز نگرديد و گردن‏هاى يكديگر را بزنيد» .

ر . ك : ص‏۳۳۹ (مجادله در دين)

ب - رد كردن آياتى از قرآن با آيات ديگر۱

۱۷۷۰.امام باقر عليه السلام: هيچ شخصى، آيات قرآن را با آيات ديگر آن ، رد نكرد ، مگر آن كه كافر شد .

۱۷۷۱.سنن ابن ماجة - به نقل از عمرو بن شعيب ، از پدرش ، از جدّش - : پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به ميان يارانش آمد و ديد كه در باره قَدَر ، بحث مى‏كنند. چهره ايشان چنان از خشم ، سرخ شد كه گويى دانه انار در آن تركانده‏اند. پس فرمود: «به اين كار ، امر شده‏ايد ؟ يا براى آن ، آفريده شده‏ايد؟ قرآن را با قرآن مى‏زنيد! امّت‏هاى پيش از شما به همين سبب ، نابود شدند» .

1.مقصود، تأويل متشابهات آن، طبق دلخواه و بدون هيچ دليل و مدركى از جانب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و اهل بيت عليهم السلام است - چنان كه مرحوم فيض كاشانى گفته است - ، يا مقصود، در هم آميختن آيات قرآن با يكديگر و تشخيص ندادن محكم و متشابه و عام و خاصّ آن و ... است .


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
322

۱۷۶۶.عنه صلى اللَّه عليه و آله : لا تُجادِلوا فِي القُرآنِ ، فَإِنَّ جِدالاً فيهِ كُفرٌ .۱

۱۷۶۷.عنه صلى اللَّه عليه و آله : المِراءُ فِي القُرآنِ كُفرٌ .۲

۱۷۶۸.عنه صلى اللَّه عليه و آله : لا تُماروا فِي القُرآنِ ، فَإِنَّ المِراءَ فيهِ كُفرٌ .۳

۱۷۶۹.المعجم الكبير عن أبي سعيد الخدري : كُنّا جُلوساً عَلى‏ بابِ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله نَتَذاكَرُ ، يَنزِ عُ‏۴ هذا بِآيَةٍ ، ويَنزِعُ هذا بِآيَةٍ ، فَخَرَجَ عَلَينا رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله كَما يُفقَأُ في وَجهِهِ حَبُّ الرُّمّانِ ، فَقالَ : يا هؤُلاءِ ، بِهذا بُعِثتُم ؟ أم بِهذا اُمِرتُم ؟ لاتَرجِعوا بَعدي كُفّاراً يَضرِبُ بَعضُكُم رِقابَ بَعضٍ .۵

راجع : ص ۳۳۸ (الجدال في الدّين) .

ب - ضَربُ القُرآنِ بَعضَهُ بِبَعضٍ‏

۱۷۷۰.الإمام الباقر عليه السلام : ما ضَرَبَ رَجُلٌ القُرآنَ بَعضَهُ بِبَعضٍ إلّا كَفَرَ .۶

۱۷۷۱.سنن ابن ماجة عن عمرو بن شعيب عن أبيه عن جدّه : خَرَجَ رَسولُ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله عَلى‏ أصحابِهِ وهُم يَختَصِمونَ فِي القَدَرِ ، فَكَأَ نَّما يُفقَأُ في وَجهِهِ حُبَّ الرُّمّانِ مِنَ الغَضَبِ ، فَقالَ : بِهذا اُمِرتُم أو لِهذا خُلِقتُم؟ تضَرِبونَ القُرآنَ بَعضَهُ بِبَعضٍ ! بِهذا هَلَكَتِ الاُمَمُ قَبلَكُم .۷

1.مسندالطيالسي : ص ۳۰۲ ح ۲۲۸۶ ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۶۱۵ ح ۲۸۳۶ .

2.سنن أبي داود : ج ۴ ص ۱۹۹ ح ۴۶۰۳ ، المستدرك على الصحيحين : ج ۲ ص ۲۴۳ ح ۲۸۸۲ ، تاريخ بغداد : ج ۴ ص ۸۱ ح ۱۷۱۶ ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۶۱۶ ح ۲۸۳۸ ؛ تفسير العيّاشي : ج ۱ ص ۱۸ ح ۳ عن الإمام الرضا عليه السلام وفيه «كتاب اللَّه» بدل «القرآن» .

3.المعجم الكبير : ج ۵ ص ۱۵۲ ح ۴۹۱۶ ، مسند ابن حنبل : ج ۶ ص ۱۷۳ ح ۱۷۵۵۰ و ص ۲۴۴ ح ۱۷۸۳۶ كلاهما نحوه ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۶۱۹ ح ۲۸۶۰ .

4.ينزع : أي ينجذب ويميل (النهاية : ج ۵ ص ۴۱) .

5.المعجم‏الكبير : ج ۶ ص ۳۷ ح ۵۴۴۲ ، الترغيب والترهيب : ج ۱ ص ۱۳۲ ح ۴ ، وراجع : سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۳۳ ح ۸۵ ، مسند ابن حنبل : ج ۲ ص ۶۳۲ ح ۶۸۶۰ .

6.الكافي: ج ۲ ص ۶۳۲ ح ۱۷ وص ۶۳۳ ح ۲۵ ، ثواب الأعمال: ص ۳۲۹ ح ۱ ، معاني الأخبار: ص ۱۹۰ ح ۱ ، المحاسن: ج ۱ ص ۳۳۵ ح ۶۸۳ كلّها عن القاسم بن سليمان عن الإمام الصادق عليه السلام ، تفسير العيّاشي: ج ۱ ص ۱۸ ح ۲ عن المعمر بن سليمان عن الإمام الصادق عنه عليهما السلام ، بحار الأنوار: ج ۹۲ ص ۳۹ ح ۱ .

7.سنن ابن ماجة : ج ۱ ص ۳۳ ح ۸۵ ، مسند ابن حنبل : ج ۲ ص ۵۹۴ ح ۶۶۸۰ و ص ۶۳۲ ح ۶۸۶۰ ، المعجم الأوسط : ج ۵ ص ۳۰۲ ح ۵۳۷۸ عن عبد اللَّه بن عمرو وكلاهما نحوه ، كنز العمّال : ج ۱ ص ۱۹۳ ح ۹۷۷ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5635
صفحه از 580
پرینت  ارسال به