(به راستى در آفرينش آسمانها و زمين ، و در پىِ يكديگر آمدن شب و روز ، براى صاحبان خرد نشانههايى [از عظمت خداوند ]است . همانان كه خدا را [ در همه احوال ] ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ، ياد مىكنند و در آفرينش آسمانها و زمين مىانديشند [ و مىگويند ] : پروردگارا! اينها را بيهوده نيافريدهاى . منزّهى تو! پس، ما را از عذابِ آتش دوزخ ، در امان بدار).
(به راستى در آسمانها و زمين، براى مؤمنان ، نشانههايى است ، و در آفرينش خودتان و آنچه از [ انواع ]جنبنده[ ها ]پراكنده مىگرداند، براى مردمى كه يقين دارند ، نشانههايى است. و [ نيز در ] پياپى آمدن شب و روز، و آنچه خدا از روزى ، از آسمان ، فرود آورده و به وسيله آن، زمين را پس از مرگش ، زنده گردانيده است ، و [ همچنين در ] گردش بادها [ به هر سو ] ، براى مردمى كه مىانديشند ، نشانههايى است. اينها آيات خدايند كه به راستى ، آنها را بر تو مىخوانيم. پس بعد از خدا و نشانههاى او ، به كدام سخن خواهند گرويد؟).
ج - برهان حدوث
(بگو: آيا غير از خدا ، پديدآورنده آسمانها و زمين ، سرپرستى برگزينم؟ و اوست كه خوراك مىدهد و خوراك داده نمىشود. بگو: من مأمورم كه نخستين كسى باشم كه اسلام آورده است و [ به من فرمان داده شده كه: ] «هرگز از مشركان مباش»).
(گفت: [ نه ] بلكه پروردگارتان، پروردگار آسمانها و زمين است ؛ همان كسى كه آنها را پديد آورده است و من ، بر اين [ واقعيت ] ، از گواهانم).
(ستايش ، خداى را كه پديد آورنده آسمان و زمين است [ و ] فرشتگان را كه داراى بالهاى دوگانه و سهگانه و چهارگانه اند ، پيامآورنده قرار داده است. در آفرينش، هر چه بخواهد ، مىافزايد ؛ زيرا خدا بر هر چيزى تواناست).
(بگو: بار الها! اى پديدآورنده آسمانها و زمين! [ اى ] داناى نهان و آشكار! تو خود در ميان بندگانت بر سر آنچه اختلاف مىكردند، داورى مىكنى).
(خداوند ، آفريننده هر چيزى است. و او بر هر چيزى نگهبان است).
