243
شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم

۴ / ۲۰

تفسير قرآن بدون اشاره به آيه‏اى خاص‏

الف - همزادى دانش و ايمان‏

۱۶۷۰.عيون أخبار الرضا عليه السلام - به نقل از عبد السلام بن صالح هروى - : از امام على بن موسى الرضا عليه السلام شنيدم كه مى‏فرمود: «خدا رحمت كند بنده‏اى را كه كار ما را احيا كند!». به ايشان گفتم: چگونه كار شما را احيا مى‏كند؟
فرمود: «علوم ما را ياد مى‏گيرد و به مردم ياد مى‏دهد. مردم اگر خوبى‏هاى سخنان ما را بدانند، از ما پيروى مى‏كنند».
گفتم: اى پسر پيامبر خدا! براى ما از امام صادق عليه السلام روايت شده كه فرموده است: «هر كس علمى ياد بگيرد تا با آن با سفيهان جدل كند، يا با آن بر علما مباهات نمايد يا توجّه مردم به او جلب شود، او در آتش [جهنّم‏] است؟»
فرمود: «جدّم عليه السلام راست فرمود. آيا مى‏دانى سفيهان كيان اند؟».
گفتم: نه، اى پسر پيامبر خدا!
فرمود: «قصّه‏گويان مخالف ما. آيا مى‏دانى علما كيان اند؟».
گفتم: نه، اى پسر پيامبر خدا!
فرمود: «آنان علماى خاندان محمّد صلى اللَّه عليه و آله هستند كه خداوند، طاعتشان را واجب، و دوستى‏شان را فرض نموده است». سپس فرمود: «آيا مى‏دانى معناى "يا توجّه مردم به او جلب شود" چيست؟».
گفتم: نه.
فرمود: «به خدا سوگند، يعنى ادّعاى به ناحقّ امامت. و هر كس چنين كند، در آتش [جهنّم ]است».


شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
242

۴ / ۲۰

ما يُفَسِّرُ القرآنَ مِن دونِ الإِشارَةِ إلى‏ آيَةٍ خاصَّةٍ

الف - العِلمُ وَ الإِيمانُ تَوأَمانِ‏

۱۶۷۰.عيون أخبار الرضا عليه السلام عن عبد السلام بن صالح الهِرَويّ : سَمِعتُ أبَا الحَسَنِ عَلِيَّ بنَ موسَى الرِّضا عليه السلام يَقولُ : رَحِمَ اللَّهُ عَبداً أحيا أمرَنا ، فَقُلتُ لَهُ : وكَيفَ يُحيي أمرَكُم؟
قالَ : يَتَعَلَّمُ عُلومَنا ويُعَلِّمُهَا النّاسَ ، فَإِنَّ النّاسَ لَو عَلِموا مَحاسِنَ كَلامِنا لَاتَّبَعونا .
قالَ : قُلتُ : يَا بنَ رَسولِ اللَّهِ ، فَقَد رُوي لَنا عَن أبي عَبدِ اللَّهِ عليه السلام أنَّهُ قالَ : «مَن تَعَلَّمَ عِلماً لِيُمارِيَ بِهِ السُّفَهاءَ أو يُباهِيَ بِهِ العُلَماءَ ، أو لِيُقبِلَ بِوُجوهِ النّاسِ إلَيهِ فَهُوَ فِي النّارِ» .
فَقالَ عليه السلام : صَدَقَ جَدّي عليه السلام ، أفتَدري مَنِ السُّفَهاءُ؟ فَقُلتُ : لا يَا بنَ رَسولِ اللَّهِ ، قالَ عليه السلام : هُم قُصّاصُ مُخالِفينا . أو تَدري مَنِ العُلَماءُ؟ فَقُلتُ : لا يَا بنَ رَسولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله ، فَقالَ : هُم عُلَماءُ آلِ مُحَمَّدٍ عليهم السلام الَّذينَ فَرَضَ اللَّهُ طاعَتَهُم وأوجَبَ مَوَدَّتَهُم .
ثُمَّ قالَ : أوَ تَدري ما مَعنى‏ قَولِهِ : «أو لِيُقبِل بِوُجوهِ النّاسِ إلَيهِ»؟ فَقُلتُ : لا ، فَقالَ عليه السلام : يَعني وَاللَّهِ بِذلِكَ ادِّعاءَ الإِمامَةِ بِغَيرِ حَقِّها ، ومَن فَعَلَ ذلِكَ فَهُوَ فِي النّارِ .۱

1.عيون أخبار الرضا عليه السلام : ج ۱ ص ۳۰۷ ح ۶۹ ، معاني الأخبار : ص ۱۸۰ ح ۱ ، بحار الأنوار : ج ۲ ص ۳۰ ح ۱۳ .

  • نام منبع :
    شناخت‌نامه قرآن بر پايه قرآن و حديث - جلد چهارم
    سایر پدیدآورندگان :
    جمعي از پژوهشگران، اصغر هادوي کاشاني، محمّد احسانى‏فر لنگرودى، علي‌رضا نظري خرّم، محمّدرضا حسين‌زاده، علي شاه‌ علي‌زاده، حميد رضا شيخي (مترجم)
    تعداد جلد :
    4
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    02/01/1391
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 5724
صفحه از 580
پرینت  ارسال به