خواهد بود. همچنین اگر تردید به همراه خوشبینی باشد، از دایره معنای ریب خارج میشود و واژه ریب برای آن به کار نمیرود. اتهامی که در پیشنمونه وجود دارد، فقط احتمالی نفسانی است که دلیل عقلی یا خارجی بر آن وجود ندارد که نیازمند بررسی است.
پیشنمونه ظن
در پیشنمونه ظن از آیات به دست آمد که ظن در قرآن دارای دو مصداق عدم العلم و اعلی العلم است. همچنین در مفهوم ظن در قرآن به این نتیجه میرسیم که مراد از ظن معرفت یا شبهمعرفتی است که اولاً دلیل آن یک دلیل نوعی نیست، بلکه شخصی است، ثانیاً بر هیچ یک از منابع معرفت شامل عقل، قلب، وحی و فطرت اتکا ندارد و ثالثاً ظن معرفت یا شبهمعرفتی است که بر نفس و حالتها و انفعالات نفسانی تکیه دارد. این ویژگیها در هر دو مصداق ظن مثبت و منفی وجود دارد. در پیشنمونه این مفهوم در قرآن آنچه بیش از هر ویژگی دیگری دخالت دارد، ویژگی دلیلی است که سبب حصول ظنون میشود. به بیان دیگر، آنچه نمونه اولیه و هسته مرکزی معنای ظن را در قرآن تشکیل میدهد، در حقیقت بیشتر بر دلیل ظن تکیه دارد؛ به این ترتیب، پیشنمونه مفهوم ظن در قرآن با توجه به دلیل یا اماره آن اینچنین تعریف میشود: «ظن معرفت یا شبهمعرفتی است که دلیل آن یک برهان عقلی یا شرعی نوعی نیست و به نفس و حالت باطنی افراد انتساب مییابد و از یک پدیده خارجی سرچشمه میگیرد».
پیشنمونه یقین و اطمینان
ویژگیهایی که در مفهوم یقین ایفای نقش میکنند، در حقیقت به راههای کسب علم مرتبط میشوند. بر این اساس، یقین هم از استدلال عقلی حاصل میشود