267
معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)

یقین در لغت

از بین رفتن شک معنایی است که بیشتر فرهنگ‏های لغت برای یقین برشمرده‏اند.۱ البته برخی مفاهیم دیگری را نیز برای یقین آورده‏اند. معانی دیگری را که در مفهوم‏شناسی یقین آمده‏اند می‏توان در گروه‏های گوناگونی مشاهده کرد.

برخی از لغت‏شناسان افزون بر معنای زوال شک، یقین را با عنوان تحقیق امر شناسانده‏اند. پیشینه این معنا به کتاب العین بازمی‏گردد و به نظر می‏رسد سایر کتاب‏های لغت به العین اعتماد داشته‏اند.۲ گروهی دیگر یقین را هم‏معنای علم دانسته‏اند.۳ برخی نیز علم خاصی را برای مفهوم یقین در نظر گرفته‏اند. برای نمونه، راغب اصفهانی پس از آنکه یقین را صفت علم به شمار آورده، آن را برتر از معرفت، درایه و سایر واژه‏های علمی دانسته، در نهایت آن را آرامش حاصل از فهم همراه با ثبوت حکم تعریف کرده است.۴ این معنا پیش از هر چیز، روان‏شناختی بودن مفهوم یقین را نشان می‏دهد. رافعی نیز در مصباح المنیر یقین را علم می‏داند با این تفاوت که یقین را علمی محسوب کرده که از استدلال و تأمل عقلی به دست می‏آید؛ وی استفاده نکردن از یقین برای علم

1.. نک: فراهیدی، العين، ج‏۵، ص۲۲۰؛ ازهری، تهذيب اللغة، ج‏۹، ص۲۴۵؛ صاحب بن‏عباد، المحيط في اللغة، ج‏۶، ص۳۶؛ جوهری، الصحاح، ج‏۶، ص۲۲۱۹؛ ابن‏فارس، معجم مقاييس اللغه، ج‏۶، ص۱۵۷؛ ابن‏سیده، المحكم و المحيط الأعظم، ج‏۶، ص۵۱۰؛ طریحی، مجمع البحرين، ج‏۶، ص۳۳۱؛ مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج‏۱۸، ص۵۹۶.

2.. نک: فراهیدی، العين، ج‏۵، ص ۲۲۰؛ ازهری، تهذيب اللغة، ج‏۹، ص۲۴۵؛ ابن‏منظور، لسان العرب، ج‏۱۳، ص ۴۵۷؛ مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج‏۱۸، ص۵۹۶.

3.. جوهری، الصحاح، ج‏۶، ص۲۲۱۹؛ طریحی، مجمع البحرين، ج‏۶، ص۳۳۱؛ مرتضی زبیدی، تاج العروس، ج‏۱۸؛ ص۵۹۶.

4.. راغب اصفهانی، مفردات ألفاظ القرآن، ص۸۹۲.


معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)
266

شمار می‏آید که مراد از آن استناد بر یک دلیل معرفت‏شناختی است.۱ دقت در دسته‏بندی منطق‏دانان در یقینیات نشان می‏دهد که آنان به این رکن نیز توجه داشته‏اند. منطق‏دانان گزاره‏های یقینی را گزاره‏هایی می‏دانند که از پشتوانه امری بدیهی یا استدلال نظری و برهان برخوردار باشد. با توجه به اینکه در دیدگاه معرفت‏شناسان موجه‏سازی ارتباط محکمی با دلیل و درون‏گروی دارد،۲ تقسیم یقینیات به بدیهی و نظری برهانی از هر دو مورد حکایت می‏کند. حتی در صورت خدشه بر یگانگی یقین و معرفت از دیدگاه فیلسوفان و معرفت‏شناسان، دست‏کم در برخی از تعاریف ارائه شده از معرفت از دیدگاه بزرگان معرفت‏شناسی نمی‏توان وجود نوعی یگانگی معنایی را انکار کرد.

در ۲۸ آیه قرآن از یقین و مشتقات آن به صورت اسمی و فعلی سخن به میان آمده است. از آنجا که این موارد به مباحث بنیادین هستی‏شناسی مرتبط شده‏اند، اهمیت افزون‏تری یافته‏اند. بررسی معنای یقین در قرآن به چگونگی رفتار ما در قبال اعتقادات، هدایت و رستگاری بستگی پیدا می‏کند، از این رو لازم است بنیان معرفت‏شناختی قرآنی و مراد خداوند از آن در کاربردهای قرآنی مشخص شود. استفاده از معناشناسی شناختی برای دست‏یابی به مراد خداوند از معنای این واژه به دلیل آن است که این روش یک روش منضبط در دریافت معنای متن است و بدون هیچ‏گونه دخالت امور خارجی به فهم معنای متون کمک خواهد کرد، همچنین نظام معرفت‏شناسی قرآنی، که یکی از مهم‏ترین عناصر آن یقین است، استخراج خواهد شد.

1.. حسین زاده، پژوهشی تطبیقی در معرفت‏شناسی معاصر، ص۱۳۹.

2.. نک: حسین زاده، پژوهشی تطبیقی در معرفت‏شناسی معاصر، ص۱۳۸.

  • نام منبع :
    معناشناسی مراتب معرفت در قرآن (با تأکید بر روش معناشناسی شناختی)
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1398
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 18249
صفحه از 416
پرینت  ارسال به