ظن در واژه حِسبان دیده میشود؛۱ اما ابوهلال عسکری تفاوتی جزئی میان ظن و حسبان برشمرده است. در الفروق فی اللغة در بیان وجه تمایز ظن و حسبان آمده است:
ان بعضهم قال الظن ضرب من الاعتقاد و قد یکون حسبان لیس باعتقاد الا تری أنک تقول أحسب أن زیدا قد مات و لا یجوز أن تعتقد أنه مات مع علمک بأنه حی. قال ابوهلال رحمه اللّٰه تعالی أصل الحسبان من الحساب. تقول أحسبه بالظن قد مات کما تقول أعده قد مات ثم کثر حتی سمی الظن حسبانا علی جهة التوسع و صار کالحقیقة بعد کثرة الاستعمال و فرق بین الفعل منهما فیقال فی الظن حسب و فی الحساب حسب و لذلک فرق بین المصدرین فقیل حسب و حسبان و الصحیح فی الظن ماذکرناه.
بنابراین، دو معنا در مورد مفهوم حسبِ معرفتشناختی میتوان بررسی کرد: معنای ظن و معنای به شمار آوردن یا تصور.
معنای ظن
به کارگیری معنای ظن در تفسیر حسب معرفتشناختی در تفاسیر امری انکارناپذیر است.۲ به همین دلیل ماده حسب و حسبان را از واژههای همبسته ظن در نظر گرفتهاند؛ اما آیا مراد از ظن در این تفاسیر همان احتمال راجح