یمترون (دو بار) وجوه ثلاثی مجرد این واژهاند. تتماری (یک بار)، تماروا (یک بار)، تمارون (یک بار) و یمارون (یک بار) نیز وجه ثلاثی مزید این واژهاند که در دو باب افتعال و تفاعل به کار رفتهاند. باب افتعال آن گاهی به معنای جدال آمده است: آیه (وَلَقَدْ أَنذَرَهُم بَطْشَتَنَا فَتَمَارَوْا بِالنُّذُرِ)۱. او آنها را از مجازات با بیم داد ولی آنها اصرار بر مجادله و القای شک داشتند.
ویژگیهای مفهومی نمونه اولیه واژه مریه در قرآن
چهار عنوان را میتوان از مؤلفههایی دانست که به صورت ویژگی اصلی معنای مرکزی قابلیت بررسی در مفهوم مریه در قرآن را دارند. تردید معرفتشناختی، مجادله، مخالفت با حق و سخن بدون دلیل مواردیاند که در بررسی آیات مریه بیشترین نمود را دارند. هریک از این ویژگیها و میزان برتری آنها در معنای مرکزی را بررسی خواهیم کرد.
مخالفت با حق
در چند آیه، مریه امری مخالف حق نشان داده شده است؛ از جمله، آیه ۶۰ سوره آلعمران:
(الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُنْ مِنَ الْمُمْتَرينَ؛
اينها حقيقتى است از جانب پروردگار تو؛ بنابراين، از ترديدكنندگان مباش).
این آیات که خطاب به پیامبر نازل شدهاند، نشان میدهند که مریه پس از ارائه حق ایجاد میشود و به همین دلیل دارای بار منفی است؛ زیرا با وجود شناخت حق نباید جایی برای مریه باقی بماند. با این ویژگی این پرسش مطرح میشود که تا چه حد میتوان مریه را تردیدی معرفتشناختی محسوب کرد. با