داده، نه قرآنی كه بر پیامبر نازل فرمود؛ زیرا اگر منظور قرآن باشد، تفریع جمله (فَلا تَكُ فِي مِرْيَةٍ مِنْهُ) بر آن صحیح نیست.۱
سایر مفسران نیز معنای مریه در این آیات را شک دانستهاند.۲ مفسران معنای شک را در آیاتی که مریه به کافران نسبت داده شده، تنها مؤلفه معنایی مریه محسوب کردهاند، نمونه این دسته دو آیه زیرند:
(وَ لَا يَزَالُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا فِى مِرْيَةٍ مِّنْهُ حَتَّىٰ تَأْتِيَهُمُ ٱلسَّاعَةُ بَغْتَةً أَوْ يَأْتِيَهُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَقِيمٍ؛۳
كافران همواره درباره قرآن در شک هستند، تا آنكه روز قيامت به طور ناگهانى فرا رسد، يا عذاب روز عقيم [روزى كه قادر بر جبران گذشته نيستند] به سراغشان آيد).
(أَلَا إِنَّهُمْ فِى مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاءِ رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَىْءٍ مُّحِيطٌ؛۴
آگاه باشيد كه آنها از لقاى پروردگارشان در شک و ترديدند؛ و آگاه باشيد كه خداوند به همه چيز احاطه دارد).
نمابرداری ساختاری مریه در قرآن
در بررسی آیات قرآن هیچ شاهدی بر وجود مؤلفه تردید اعم از معرفتشناختی یا روان شناختی در مفهوم مریه دیده نمیشود و تنها دلیل این مؤلفه قول لغتدانان است. تنها یک ساختار وجود دارد که در نمابرداری ساختاری میتوان قابلیت تردید