از طریق متعلَّقات میتوان ریب را مقولهبندی کرد و مصادیقی را که در رتبههای پایینتر قرار میگیرند از مصادیقی که در رتبههای بالاتر قرار دارند، متمایز ساخت. بنابراین، لازم است سطوح میانی، فرودست و فرادست ریب در آیات قرآن بررسی شوند.
قیامت
از موضوعاتی که درباره آنها ریب استعمال شده، قیامت و برانگیخته شدن انسانها است.
(يَا أَيُّهَا ٱلنَّاسُ إِن كُنتُمْ فِى رَيْبٍ مِّنَ ٱلْبَعْثِ فَإِنَّا خَلَقْنَاكُم مِّن تُرَابٍ؛۱
اى مردم!، اگر در رستاخيز شک داريد، (به اين نكته توجه كنيد كه) ما شما را از خاک، سپس از نطفه و بعد از خون بسته شده آفريديم).
شواهدی از این آیه نشان میدهد که ریب در این آیه به نحو مذموم استعمال نشده است و نوعی تردید معرفتشناختی را در نظر دارد. نخستین شاهد خطاب آیه است که تمام انسانها را مخاطب خود قرار داده است. بدون هیچ شکی همه انسانها دچار تردید ایمانی نیستند، بلکه برخی از آنان در پی یافتن حقیقتاند. شاهد دیگر استدلال آیه برای اثبات امر برانگیختگی و آفرینش دوباره انسان است. آیه برای اثبات قدرت خداوند بر خلق دوباره انسان، به خلقت اولیه و مراحل آن توجه میدهد. این تذکر امری معرفتشناختی است که از قصد قرآن برای بیدار ساختن قوه تفکر به منظور تطبیق دو مورد - خلقت اولیه و خلقت اخروی - و رفع استبعاد برانگیخته شدن انسانها در قیامت پرده برمیدارد. بر اساس نظریه زنجیره علّی، تمام این فرآیند - شامل توجه دادن به