سوره همانند آن بياوريد و گواهان خود را - غير خدا - براى اين كار فرا خوانيد، اگر راست مىگوييد).
شاهد اینکه تردید در این آیه تردیدی معرفتشناختی به شمار میرود، استدلالی است که آیه برای رفع ریب آورده است. آیه از مردم دعوت میکند برای شناخت حقانیت قرآن آزمایشی به عمل آورند. آنگاه که عدم توانایی آنان در هماوردی با قرآن مشخص شود، این شناخت حاصل خواهد شد که آیات قرآن نازلشده از سوی خداوندند؛ به این ترتیب آیه در صدد نفی تردید معرفتشناختی است.
آیات دیگر شواهدی بر تردید اعتقادی یا ایمانی ارائه کردهاند؛ از جمله:
(إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ ثُمَّ لَمْ يَرْتابُوا وَ جاهَدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ في سَبيلِ اللَّهِ أُولئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ؛۱
مؤمنان واقعى تنها كسانىاند كه به خدا و رسولش ايمان آوردهاند، سپس هرگز شکّ و ترديدى به خود راه نداده و با اموال و جانهاى خود در راه خدا جهاد كردهاند؛ آنها راستگوياناند).
این آیه کسانی را مؤمن نامیده است که در ایمان خود تردیدی راه نمیدهند؛ به این سبب آیه تردید در اعتقاد را نشان میدهد. البته باید یادآوری کنیم که در بیشتر آیات، متعلَّق ریب ذکر نشده است و باید آن را از بافت و سیاق آیات تشخیص داد. به همین دلیل مؤلفه مرکزی در معنای ریب را مطلق تردید در نظر میگیریم و معرفتشناختی یا اعتقادی بودن آن را در پیشنمونه آن وارد نمیدانیم.
مؤلفه تساوی احتمالات
برخی از لغتشناسانی که معنای ریب را شک در نظر گرفتهاند، معنای شک را