هیچ اشتقاق صرفی - اشتقاقات اسمی یا فعلی - ندارد. این نکته نیز میتواند شاهد بر این ادعا باشد که شک به صورت جسمی جامد یا فضایی نمابرداری شده که چیزی درون آن قرار میگیرد.
در تحلیل معنای ظرفیت در حرف «فی» باید توجه کرد که قرآن مسیرپیماها و مرزنماها را به صورتهای گوناگونی که توضیح داده شد، آورده است. برای مفهوم احاطه کامل میتوان آیه زیر را مثال آورد:
(بَلْ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْض؛۱
بلکه آنچه در آسمانها و زمین است از آن اوست).
در موردی که مرزنما احاطه کامل بر مسیرپیما نداشته باشد و بخشی از مرزنما باز باشد - مثال پرنده در باغ پرواز میکند - میتوان آیه زیر را نمونه آورد:
(هُوَ الَّذي يُسَيِّرُكُمْ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ حَتَّى إِذا كُنْتُمْ فِي الْفُلْكِ وَ جَرَيْنَ بِهِمْ بِريحٍ طَيِّبَةٍ وَ فَرِحُوا بِها جاءَتْها ريحٌ عاصِف؛۲
او کسی است که شما را در خشکی و دریا سیر میدهد زمانی که در کشتی قرار میگیرید و بادهای موافق آنان را (به سوی مقصد) حرکت میدهد و خوشحال میشوند ناگهان طوفان شدیدی میوزد).
در موردی که بخشی از مسیرپیما با بخشی از مرزنما در تماس است - مانند انگشت در حلقه است - میتوان مثال زیر را طرح کرد:
(أَوْ كَصَيِّبٍ مِنَ السَّماءِ فيهِ ظُلُماتٌ وَ رَعْدٌ وَ بَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصابِعَهُمْ في آذانِهِمْ؛۳
