خود اختصاص میدهند. همچنین خود معرفت، سطح فرادست را تشکیل میدهد و افراد جزئیتر، مانند علم الیقین، عین الیقین و حق الیقین، در یقین و مصادیق خاص ظن، شک و ریب نیز مقولات فرودست خواهند بود. این مقولهبندی را میتوان در شکل زیر به روشنی ملاحظه کرد:
شکل شماره ۱۹: مقولهبندی مراتب معرفت در معرفتشناسی معاصر
با توجه به معانی مقولات سطح پایه در قرآن و تفاوت آشکار آنها با سنت معرفتشناسی معاصر، لازم است یک بازنگری کلی در مقولهبندی از حالات معرفت و مراتب آن ارائه شود و با توجه به ملاکهایی که در مقولهبندی در تعیین مصادیق هر یک از این سطوح مشخص شده، تلاش میشود تا مقولات سطوح مختلف بر اساس معرفتشناسی قرآنی استخراج شوند.
پیشنمونه مراتب معرفت از دیدگاه قرآن
در تعریف به نمونه اولیه فرض بر این است که از میان مصادیق موجود یک مقوله، مصداق خاصی نمونه اولیه دانسته میشود و سایر موارد با آن سنجیده میشوند. بنابراین، برای دستیابی به مقولهبندی شناختی قرآن در مراتب معرفت لازم است مقولات سطح میانی هر یک از واژههایی که مرتبهای از مراتب معرفت را به نمایش میگذارند، مشخص شوند تا بتوان آنها را در سه سطح میانی، فرادست و فرودست مشخص کرد.