نیز تساوی دو طرف دانستهاند. در این صورت، به طور غیر مستقیم اعتقاد دارند که ریب نیز به معنای تردید مساوی در دو احتمال است. برای مثال، آن دسته از لغتدانان که ریب را به ظن و شک معنا کردهاند معتقد بودهاند که ریب به معنای تردید در دو احتمال به صورت مساوی یا ترجیح یکی از دو طرف است. علمای دانش اصول نیز شک را حالتی نفسانی میان دو یا چند طرف بدون رجحان یکی بر دیگران تعریف میکنند؛۱ اما باید دانست تساوی دو احتمال در معنای ریب یکی از مؤلفههای معنای مرکزی محسوب نمیشود. به عبارت دیگر، تردید همواره دو طرف نقیض را شامل میشود، ولی هیچ دلالتی بر تساوی یا ترجیح یکی بر دیگری ندارد. همچنین همانگونه که ویژگی تساوی دو احتمال در معنای مرکزی ریب وجود ندارد، معنای ترجیح یک طرف بر دیگری نیز لحاظ نشده است. به بیان دیگر، اساساً قید تساوی دو طرف یا ترجیح یکی از طرفین در معنای مرکزی ریب وجود ندارد و ریب نسبت به این قید بلا شرط است و مراد از آن مطلق تردید است، خواه احتمال مساوی در تردید باشد یا نباشد.
قلق و اضطراب نفسانی
شاید تنها آیهای که بتوان از آن معنای اضطراب نفسانی را برداشت کرد آیه ۴۵ سوره توبه باشد:
(إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ في رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ؛
تنها كسانى از تو اجازه (اين كار را) مىگيرند كه به خدا و روز جزا ايمان