فَعَلِی مَولاهُ»، كانَ إِبلیسَ لَعَنَهُ اللَّهُ حاضِراً بِعَفارِیتِهِ، فَقالَت لَهُ حَیثُ قالَ «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِی مَولاهُ»، وَ اللّٰهِ ما هٰكَذا قُلتَ لَنا! لَقَد أَخبَرتَنا أَنَّ هٰذا إِذا مَضَى افتَرَقَت أَصحابُهُ، وَ هٰذا أَمرٌ مُستَقَرٌّ؛ كُلَّما أَرادَ أَن یَذهَبَ واحِدٌ بَدَرَ آخَرُ! فَقالَ: افتَرَقوا، فَإِنَّ أَصحابَهُ قَد وَعَدونی أَن لا یُقِرّوا لَهُ بِشَیءٍ مِمّا قالَ: و هُوَ قَولُهُ عز و جل: (وَ لَقَد صَدَّقَ عَلَيهِم إِبلِيسُ ظَنَّهُ فَاتَّبَعُوهُ إِلَّا فَرِيقاً مِنَ المُؤمِنينَ).۱
گونهشناسی و تخریج: آیه به صورت کلّی بیان میکند که شیطان، گمان خویش را در باره کسانی که از او پیروی میکنند، محقّق یافت و بسیاری از آدمیان از او پیروی کردند. روایت، یکی از مصداقهای این آیه را که پیروی بسیاری از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله از شیطان و تفرقه آنان پس از پیامبر است، بیان میکند و از نوع «جری و تطبیق» است. این روایت در منابع دیگر هم دیده میشود.۲
شیعیان، مصداق ایمان آورندگانی که ملائکه برایشان استغفار میکنند (غافر: آیه ۷)
۱۸. طریق ۱، عَن یونُسَ بن عَبدِ الرَّحمٰنِ، عَن أبی بَصِیرٍ، قالَ: قالَ لی أبو عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام: یا أَبا مُحَمَّدٍ، إِنَّ لِلهِ مَلائِكَةً تُسقِطُ الذُّنوبَ عَن ظَهرِ شِیعَتِنا كَما تُسقِطُ الرّیحُ الوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ أَوانَ سُقوطِهِ، وَ ذٰلِكَ قَولُهُ عز و جل: (وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُوا) وَ استِغفارُهُم وَ اللّٰهِ لَكُم دونَ هٰذَا الخَلقِ. یا أَبا مُحَمَّدٍ، فَهَل سَرَرتُكَ؟ قالَ فَقُلتُ: نَعَم.
وَ فی حَدیثٍ آخَرَ بِالإِسنادِ المَذكُورِ: وَ ذٰلِكَ قَولُهُ عز و جل: (وَ يَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ ءَامَنُوا) إِلى قَولِهِ عز و جل: (عَذَابَ ٱلْجَحِيمِ )، فَسَبیلُ اللّٰهِ عَلِی علیه السّلام، وَ الَّذینَ آمَنُوا أَنتُم ما أَرادَ غَیرَكُم.۳
گونهشناسی و تخریج: در حدیث، «ایمان آورندگان» بر شیعه و «سبیل الهی» بر علی علیه السّلام تطبیق شده و در نتیجه از نوع «جری و تطبیق» است. مشابه این روایت را
