کتاب‏های احمد بن محمّد بزنطی کوفی

یک روایت (۶۲/۰ در صد مجموع احادیث) از روایت‏های محمّد بن عیسی به بزنطی می‏رسد.^۱ تنها شهرت کتاب‏های بزنطی و روایات فراوان عبیدی از او اخذ از این کتاب‏ها را موجّه می‏نماید، و گرنه طرق فهرست‏ها با سند این روایات در راوی اصلی مشابهت ندارند.

کتاب عبد اللّٰه بن ولید سمّان کوفی

سند تنها روایت (۶۲/۰ در صد مجموع احادیث) تفسیری عبیدی^۲ از عبد اللّٰه بن ولید، با طرق فهرست‏ها همخوان نیست؛ ولی او کتابی معروف و شناخته شده داشته^۳ و شاید عبیدی هم بدان دسترس داشته است.

افزون بر اینها امکان دریافت احادیث از کتاب فضّالة بن ایّوب،^۴ عبد الصمد بن بشیر کوفی،^۵ کتاب ابو هاشم داوود بن قاسم جعفری بغدادی،^۶ کتاب هشام بن حکم بغدادی^۷ و سماعه بن مهران کوفی^۸ وجود دارد؛ ولی شواهد کافی بر آن وجود ندارد. پاره‏ای از روایات هم گویا حاصلِ مشافهات خود عبیدی است و نه بر گرفته از مصدری مکتوب.^۹ منبع برخی از روایات هم چندان معلوم و مشخّص نیست.^۱۰

کتاب حنّان بن سدیر کوفی

یک روایت (۶۲/۰ در صد مجموع احادیث) می‏تواند بر گرفته از این کتاب باشد.^۱ گرچه طریق آن با طریق کتاب حنّان بن سدیر در فهرست‏ها همخوان نیست، ولی محتوای روایت (توصیف وادی‏ای در جهنّم) با موضوع کتاب حنّان - که نجاشی آن را « كتاب فی صفة الجنّة و النّار»^۲ می‏خواند - تناسب دارد.

کتاب ابراهیم بن عبد الحمید کوفی

دو روایت (۲۵/۱ در صد از روایات عبیدی به این راوی می‏انجامد.^۳ سند این دو روایت با طریق فهرست‏ها همخوانی ندارد؛ ولی از آن جا که او کتابی مشهور داشته^۴ و عبیدی در روایات خود از ابراهیم بن عبد الحمید بهره برده است، احتمال اخذ از کتاب او وجود دارد.

کتاب‏های حسن بن علی بن فضّال کوفی

در چهار روایت (۳۶/۲ در صد روایت‏ها) محمّد بن عیسی از ابن فضّال نقل می‏کند.^۵ عبیدی از راویان آثار ابن فضّال نیست و سند این روایت‏ها در راوی اصلی با طرق فهرست‏ها متفاوت است؛ ولی از آن جا که کتاب‏های ابن فضّال مشهور بوده‏اند و عبیدی نقل‏های درخور توجّهی از او دارد، احتمال اخذ این روایات از کتاب‏های ابن فضّال تا حدودی موجّه می‏گردد.