1.. ر. ک: الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن: ج۱۶ ص۲۲۴.

2.. تفسیر فرات: ص۲۲۸ – ۲۲۹، تفسیر العیاشی: ج۲ ص۲۴۷، الكافی: ج۱ ص۲۱۸ - ۲۱۹؛ الاختصاص: ص۳۰۲ - ۳۰۳ و ۳۰۷؛ بصائر الدرجات: ج۱ ص۳۵۴ - ۳۵۵ و ۳۵۷، المناقب، ابن شهرآشوب: ج۴ ص۲۱۵.

3.. این طریق، در کنار دو سند دیگر آمده است: «محمّد بن یحیى العطّار، عن محمّد بن سنان...» و «محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب، عن محمّد بن سنان...».

4.. الكافی: ج۱ ص۲۹۳ - ۲۹۶.

5.. ر. ک: المناقب، ابن شهر آشوب: ج۴ ص۲۰۵.

6.. عبیدی در بصائر الدرجات با مشارکت محمّد بن حسین از علی بن اسباط نقل می‏کند. در مختصر بصائر الدرجات افزون بر محمّد بن حسین، موسی بن عمر بن یزید صیقل هم از ابن اسباط روایت می‏کند.

1.. المیزان فی تفسیر القرآن: ج۱۲ ص۶۵.

2.. این روایت تا عبارت «... و إنَّهُ لَیَتَمَنّى قیامَ الساعَةِ مِمّا هو فیهِ مِن الشَّرّ» در این کتاب‏ها آمده است: تفسیر العیّاشی: ج۲ ص۲۲۷ (عن سوید بن غفلة، عن علی بن أبی طالب علیه السّلام قال ‏...)، تفسیر القمّی: ج۱ ۳۷۰ «قال علیّ بن إبراهیم؛‏ فی قوله تعالى‏: (يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا بِالْقَوْلِ ٱلثَّابِتِ فِى ٱلْحَيَوٰةِ ٱلدُّنْيَا وَ فِى ٱلْأَخِرَةِ وَ يُضِلُّ ٱللَّهُ ٱلظَّالِمِينَ)‏، فإنّه حدّثنی أبی، عن علیّ بن مهزیار، عن عمر بن عثمان، عن المفضّل بن صالح، عن جابر، عن إبراهیم بن العلیّ، عن سوید بن علقمة (/ غفلة)، عن أمیر المؤمنین علیه السّلام، قال‏...»، الأمالی، طوسی: ص۳۴۷ (و بهذا الاسناد، عن عباد، عن عمّه، عن أبیه، عن جابر، عن إبراهیم بن عبد الأعلى، عن سوید بن غفلة ...)، تأویل الآیات الظاهرة: ص۲۴۷ «وَ رَوَى الشَّیخُ محمّد بنُ یَعقُوبَ رحمه الله ‏بإسناده عن رجاله، عن سوید بن غفلة، عن أمیر المؤمنین علیه السّلام أَنَّهُ قال‏...». این نقل تا عبارت «... و إنّه لیتمنّى قیام السّاعة ممّا هو فیه من الشّر» گزارش شده است و عبارات «إنّی كنت لأنظر إلى الغنم و الإبل و أنا أرعاها، و لیس من نبی إلّا قد رعى، فكنت أنظر إلیها قبل النبوة و هی متمكنّة فی المكینة ما حولها شی‏ء ینشرها حیّ، فانظر فأقول: ما هذا؟! و أعجب، حتى حدّثنی جبرئیل علیه السّلام أن الكافر یُضرب ضربةً ما خلق اللّٰه شیئاً إلّا سمعها و یذعر إلّا الثقلان، فعلمت أنّ ذلك إنّما كان بضربة الكافر، فنعوذ باللّٰه من عذاب القبر». نیز، در تفسیر العیّاشی: (ج۲ ص۲۲۸) و با سند «قال جابر: قال أبو جعفر علیه السّلام: قال النبی صلی الله علیه و آله...» وجود دارد.

3.. محمّد بن عیسی با مشارکت یعقوب بن یزید، این حدیث را از زیاد بن مروان قندی نقل می‏کند.

4.. بصائر الدرجات: ج۱ ص۳۵۵. سند اوّل حدیث (محمّد بن الحسن الصفّار، عن یعقوب بن یزید، عن زیاد بن مروان) شبیه به طریق کتاب زیاد قندی در فهرست شیخ است (ر. ک: الفهرست، طوسی: ش۳۰۲) پس احتمالاً صفّار آن را از کتاب او بر گرفته است. با توجّه به نقل‏های بسیار صفّار از عبیدی، امکان برگرفته شدن حدیث از کتاب عبیدی هم منتفی نیست.