153
میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی

گرفته است، حال آن که معمولاً در تفاسیر و ترجمه‏ها آن را متعلّق به «یعدلون» گرفته‏اند۱ و آیه را چنین معنا کرده‏اند که کافران برای خداوند، شبیه و مساوی قرار داده‏اند. به نظر می‏رسد که روایت با مبنا قرار دادن سیاق خودِ آیه این تفسیر را ارائه کرده است؛ چون قبل از فقره مورد نظر، از خلقت ظلمت و نور و تفاوت آنان سخن رفته است و آن گاه می‏گوید کافران به خداوند، این تفاوت تکوینی و سرشتی را نادیده گرفته‏اند و میان ظلمات و نور، تفاوتی قائل نشده‏اند. به دیگر سخن، روایت با استناد به ذکر ظلمات و نور در آیه، متعلَّق محذوف فعل «یعدلون» را ظلمات و نور دانسته و آن گاه با عطفی تفسیری، حقیقت ظلمات و نور را به جور و عدل معنا کرده است. با این بیان به نظر می‏رسد که روایت از سنخ «تأویلی» باشد. علّامه مجلسی، تناسب سخن از وقت نماز جمعه با ذیل روایت را چنین توضیح می‏دهد که مخالفان ولایت - که به باور او مصداق کافران به رب اند -، همان سان که حکومت حق و ناحق (نور و ظلمت) را مساوی می‏دانند، بین جمعه و غیر جمعه و اوقات فضیلت و غیر آن تفاوتی نمی‏نهند.۲

تکذیب و انکار رسول در موضوع ولایت (انعام: آیه ۳۳)

۵۳.طریق ۲۸۳، عَن مُحَمَّدِ بنِ سِنانٍ، عَن إِسماعیلَ بن جابِرٍ وَ عَبدِ الكَریمِ بن عَمرٍو، عَن عَبدِ الحَمیدِ بن أبی الدَّیلَمِ، عَن أبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام، قالَ:... فَذَكَرَ مِن فَضلِ وَصِیِّهِ ذِكراً فَوَقَعَ النِّفاقُ فی قُلوبِهِم فَعَلِمَ رَسولُ اللّٰهِ صلی الله علیه و آله ذٰلِكَ وَ ما یَقولونَ، فَقالَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ: یا مُحَمَّدُ... (فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ ٱلظَّالِمِينَ بِٔايَاتِ ٱللَّهِ يَجْحَدُونَ) وَ لٰكِنَّهُم یَجحَدونَ بِغَیرِ حُجَّةٍ لَهُم، وَ كانَ رَسولُ اللّٰهِ صلی الله علیه و آله یَتَأَلَّفُهُم وَ یَستَعینُ بِبَعضِهِم عَلى بَعضٍ، وَ لا یَزالُ یُخرِجُ لَهُم شَیئاً فی فَضلِ وَصِیِّهِ... . ۴

1.. برای نمونه، ر. ک: المیزان فی تفسیر القرآن، الفرقان فى تفسیر القرآن بالقرآن: ذیل آیه.

2.. بحار الأنوار: ج۷۹، ص۳۵۵.

3.. این طریق در کنار دو سند دیگر آمده است: «محمّد بن یحیى العطّار، عن محمّد بن سنان...» و «محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب، عن محمّد بن سنان...».

4.. الكافی: ج۱ ص۲۹۳ - ۲۹۶.


میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی
152

تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَٱللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ ٱلنَّاسِ‏إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهْدِى ٱلْقَوْمَ ٱلْكَافِرِينَ) فَنادَى النّاسَ فاجتَمَعُوا، وَ أَمَرَ بِسَمُراتٍ فَقُمَّ شَوكُهُنَّ، ثُمَّ قال صلی الله علیه و آله «یا أَیُّها النّاسُ! مَن وَلِیُّكُم وَ أَولى بِكُم مِن أَنفُسِكُم»؟ فَقالُوا: اللَّهُ وَ رَسولُهُ، فَقالَ: «مَن كُنتُ مَولاهُ فَعَلِیٌّ مَولاهُ، اللَّهُمَّ والِ مَن والاهُ و عادِ مَن عاداهُ» ثَلاثَ مَرّاتٍ، فَوَقَعَت حَسَكَةُ النِّفاقِ فی قُلُوبِ القَومِ وَ قالُوا: ما أَنزَلَ اللَّهُ جَلَّ ذِكرُهُ هٰذا عَلى مُحَمَّدٍ قَطُّ، وَ ما یُرِیدُ إِلّا أَن یَرفَعَ بِضَبعِ ابنِ عَمِّهِ...  .۱

گونه‏شناسی و تخریج: این روایت، زمان نزول آیه را بیان می‏کند و از نوع «آیه شناخت» است. روایات بسیاری مضمون این روایت را تأیید می‏کنند.۲

سوره انعام

برابر دانستن نور و ظلمت (انعام: آیه ۱)

۵۲.طریق ۳۳۳، عَن یونُسَ بنِ عَبدِ الرَّحمٰنِ، عَن عَلِیِّ بن جَعفَرٍ، عَن أبی إِبراهِیمَ علیه السّلام، قالَ: لِكُلِّ صَلاةٍ وَقتانِ، [و]۴ وَقتُ یَومِ الجُمُعَةِ زَوالُ الشَّمسِ. ثُمَّ تَلٰا هٰذِهِ الآیةَ (ٱلْحَمْدُ لِلَّهِ ٱلَّذِى خَلَقَ ٱلسَّمَاوَاتِ وَٱلْأَرْضَ وَجَعَلَ ٱلظُّلُمَاتِ وَٱلنُّورَ ثُمَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ يَعْدِلُونَ)، بَینَ الظُّلُماتِ وَ النّورِ وَ بَینَ الجَورِ وَ العَدلِ‏.۵

گونه‏شناسی و تخریج: روایت، جار و مجرور در «بربّهم» را متعلّق به فعل «کفروا»

1.. الكافی: ج۱ ص۲۹۳ - ۲۹۶.

2.. کتاب سلیم بن قیس: ج۲ ص۷۵۰، الکافی: ج۱ ص۲۸۹ - ۲۹۰؛ تفسیر القمّی: ج۱ ص۱۷۴ و ج۲ ص۲۰۱، تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۳۲۸ و۳۳۱ و... .

3.. طریق به این شکل آمده است:« عمرکی بن علی، عن العبیدی، عن یونس، عن علی بن جعفر». «عمرکی بن علی» روایت‏های مستقیم فراوانی از «علی بن جعفر» دارد. از همین رو محتمل است که در سند، تصحیف رخ داده باشد و «و» تحویل به «عن» تبدیل شده باشد (عمرکی بن علی، عن العبیدی، عن یونس و علی بن جعفر). بدین سان، سند یاد شده از دو سند تشکیل شده است: «جعفر بن أحمد عن العمركی بن علی عن العبیدی‏ عن یونس بن عبد الرّحمن عن أبی إبراهیم علیه السّلام» و «جعفر بن أحمد عن العمركی بن علی عن علی بن جعفر عن أبی إبراهیم علیه السّلام».

4.. این واژه بر اساس بحار الأنوار افزوده شده است.

5.. تفسیر العیّاشی: ج۱ ص۳۵۴، مسائل علی بن جعفر: ص۳۴۷.

  • نام منبع :
    میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1399
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1048
صفحه از 291
پرینت  ارسال به