کتابها نیز مشابه آن یافت میشود.۱
۱۱.طریق ۱۰، عَن حمّادِ بنِ عیسى، عَن حَریزِ بنِ عَبدِ اللّٰهِ، عَن زُرارَةَ، عَن أبی جَعفَرٍ علیه السّلام؛ فی قَولِ اللّٰهِ عز و جل: (ٱلْحَجُّ أَشْهُرٌ مَّعْلُومَاتٌ) قالَ: شَوّالٌ وَ ذُو القَعدَةِ وَ ذُو الحِجَّةِ، لَیسَ لِأَحَدٍ أَن یُحرِمَ بِالحَجِّ فِیما سِواهُنَّ.۲
گونهشناسی و تخریج: این حدیث مانند حدیث پیشین، تبیین ماههای گزاردن حج است و از نوع «تفسیری - تبیینی» است و در مصادر دیگر نیز گزارش شده است.۳
مصداق تعجیل کننده در کوچ نخست (بقره: آیه ۲۰۳)
۱۲.طریق ۲۱، عَن أحمدَ بن مُحَمَّدِ، عَن عَلِی، عَن أَحَدِهِما علیه السّلام أَنَّهُ قالَ؛ فی رَجُلٍ بَعَثَ بِثَقَلِهِ یَومَ النَّفرِ الأَوَّلِ وَ أَقامَ هُوَ إِلى الأَخیرِ قالَ: هُوَ مِمَّن تَعَجَّلَ فی یَومَینِ.۴
گونهشناسی و تخریج: در روایت آمده کسی که اسباب و وسائل خویش را در روز نفر اوّل (روز دوازدهم ذی حجّه) راهی کند و خود تا روز نفر دوم (روز سیزدهم ذی حجّه) در مِنا باقی بماند، در شمار کسانی است که در دو روز شتاب به خرج دادهاند. پس این حدیث «تفسیری - تبیینی» است. البتّه در حدیثی از امام صادق علیه السّلام نسبت به از پیش فرستادن اسباب، نهی شده است۵ که شارحان حدیث، آن را نهی ارشادی دانستهاند.۶ این حدیث در کتاب من لا یحضره الفقیه به صورت مرسل نیز وجود دارد.۷
1.. ر. ک: الكافی: ج۴ ص۳۱۷ (علیّ بن ابراهیم، عن أبیه، عن ابن أبی عمیر، عن معاویة بن عمّار، عن أبی عبد اللّٰه)، تهذیب الأحکام: ج۵ ص۴۶، الاستبصار: ج۲ ص۱۶۰ (هر دو به نقل از الکافی).
2.. ر. ک: کتاب من لا یحضره الفقیه: ج۲ ص۴۵۶ - ۴۵۷.
3.. ر. ک: الكافی: ج۴ ص۲۸۹ و ۳۲۱ (عدّة من اصحابنا، عن سهل، عن البزنطی، عن مثنّی، عن زرارة)، تهذیب الأحکام: ج۵ ص۵۱، الاستبصار: ج۲ ص۱۶۱ (هر دو به نقل از الکافی)، معانی الأخبار: ص۲۹۳ (أبی، عن سعد، عن أحمد بن محمّد بن عیسی، عن البزنطی، عن مثنّی، عن زرارة).
4.. تهذیب الأحكام: ج۵ ص۴۹۰.
5.. ر. ک: الكافی: ج۴ ص۵۲۰.
6.. روضة المتّقین: ج۵ ص۱۳۹.
7.. کتاب من لا یحضره الفقیه: ج۲ ص۴۸۱.
