اساتید مهمّ کلینی، آغاز شده است. منزلت والای او از تعابیری چون «شیخ أصحابنا فی زمانه، ثقة، عین، كثیر الحدیث» و «كثیر الروایة» هویداست.۱ محمّد بن یحیی در طرق فهارس یکی از راویان اصلی کتاب نوادر الحکمة، محمّد بن احمد بن یحیی است۲ و ممکن است که این احادیث هم از نوادر الحکمة برگرفته باشند. بنا بر دلایلی که پیش از این آمد، نمیتوان به یقین گفت که این روایات در کتاب التفسیر عبیدی هم بودهاند.
طریق ۱۹: علیّ بن الحسین بن بابویه، عن محمّد بن یحیی العطّار، عن محمّد بن أحمد بن یحیی، عن محمّد بن عیسی بن عبید (کتاب من لا یحضره الفقیه)
صدوق، این حدیث را از نوادر الحکمةی محمّد بن احمد بن یحیی اشعری گرفته است؛ زیرا طریق او به اشعری با طرق فهارس کاملاً همخوانی دارد و صدوق هم به اخذ از کتاب او در مقدّمه تصریح میکند؛۳ ولی مانند احادیث دو طریق پیشین، اخذ از کتاب التفسیر محمّد بن عیسی معلوم نیست.
طریق ۲۰: محمّد بن الحسن الطوسی، (باسناده) عن محمّد بن أحمد بن یحیی الأشعری، عن محمّد بن عیسی بن عبید (تهذیب الأحکام)
یک روایت تفسیری با این سند در تهذیب الأحکام آمده است. شیخ، حدیث را با محمّد بن احمد بن یحیی اشعری آغاز کرده است و بنا بر تصریح او، حدیث از کتاب کسانی گرفته شده که سند با نام آنان آغاز میشود. البتّه این قاعده کلّیت ندارد؛ امّا با توجّه به این که اسناد زیادی در تهذیب با نام محمّد بن احمد شروع میشوند و این حدیث در منابع و جوامع حدیثی چون الکافی یافت نمیشود، محتمل است که بر گرفته از نوادر الحکمةی اشعری باشد و مانند احادیث پیشین، به منبعیت کتاب التفسیر برای این روایت هم اطمینانی وجود ندارد.
