193
میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی

تطبیق» است. شارحان، در باره برخی فقرات روایت بحث کرده‏‏اند. در فقره «الآیَةَ تَنزِلُ فی الرَّجُلِ ثُمَّ تَكونُ فی أَتباعِهِ» دو احتمال داده‏اند: یکی آن که آیه در باره کسانی نازل شده که در باره پیامبر صلی الله علیه و آله و پیام‏های او شک داشته‏اند و آن گاه در باره مستضعفان فکری و جاهلانی که بدون علم از آنان تبعیت پیروی کرده‏اند، یا مراد آن باشد که آیه در باره شکّاکان در پیامبر صلی الله علیه و آله نازل شده است و آن گاه در باره شکّاکان در علی علیه السّلام و ولایت، که پیروان گروه نخست به شمار می‏روند.۱ عبارت «قَد یَکونُ مَحضاً» نیز محلّ گفتگوست. برخی آن را دنباله عبارت «الآیَةَ تَنزِلُ فی الرَّجُلِ ثُمَّ تَكونُ فی أَتباعِهِ» دانسته‏اند و آن را چنین معنا کرده‏اند که گاه آیه به موارد غیر نزول تسرّی می‏یابد و گاه به مورد نزول منحصر می‏گردد.۲ برخی هم معتقدند مقصود این است که شکّاکان در ولایت ائمّه، برخی مصداق آیه ‏اند و برخی، مشرک خالص و محض اند.۳ بخشی از این روایت در تفسیر القمی۴ و نقل‏های هم‏مضمون آن در مصادر دیگر وجود دارد.۵

چگونگی سجود خورشید (حج: آیه ۱۸)

۱۰۲.طریق ۴، عَن یونُسَ بن عَبدِ الرَّحمٰنِ، عَن أبی الصَّبّاحِ الكِنانِیِّ، قالَ: سَأَلتُ أَبا عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام عَن قَولِ اللّٰهِ عز و جل‏: (أَلَمْ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَن فِى ٱلسَّمَاوَاتِ وَ مَن فِى ٱلْأَرْضِ وَ ٱلشَّمْسُ وَ ٱلْقَمَرُ وَ ٱلنُّجُومُ وَ ٱلْجِبَالُ وَ ٱلشَّجَرُ وَ ٱلدَّوَآبُّ)‏ الآیَةَ، فَقالَ: إِنَّ لِلشَّمسِ أَربَعَ سَجَداتٍ كُلَّ یَومٍ وَ لَیلَةٍ، قالَ: فَأَوَّلُ سَجدَةٍ إِذا صارَت فی طَرَفِ الأُفُقِ حینَ یَخرُجُ الفَلَكُ

1.. ر. ک: مرآة العقول: ج۱۱ ص۱۱۷.

2.. ر. ک: الوافی: ج۴ ص۱۹۴، مرآة العقول: ج۱۱ ص۱۱۷ (به عنوان یک احتمال و نسخه «قد یکون مختصام را هم مؤیّد آن می‏داند.)

3.. ر. ک: تفسیر القمّی: ج۱ ص۳۵۸ (أخبرنا أحمد بن إدریس قال حدّثنا أحمد بن محمّد، عن علیّ بن الحكم عن موسى بن بَكر عن الفضیل عن أبی جعفر علیه السّلام...) در این نقل تنها عبارت «فِی قَولِ اللَّهِ‏ تَبارَكَ وَ تَعالَى‏ (وَ مَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَ هُم مُّشْرِكُونَ)، قالَ: شِركُ طاعَةٍ وَ لَیسَ شِركَ عِبادَة» در ضمن حدیثی دیگر آمده است.

4.. برای نمونه، ر. ک: الاُصول الستّة عشر: ص۱۶۸، تفسیر القمّی: ج۱ ص۳۵۸.


میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی
192

مِن دونِ اللّٰهِ فَخَرَجوا مِنَ الشِّركِ، وَ لَم یَعرِفُوا أَنَّ محمّداً صلی الله علیه و آله رَسولُ اللّٰهِ فَهُم یَعبُدُونَ اللّٰهَ‏ عَلى شَكٍّ فی مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله وَ ما جاءَ بِهِ، فَأَتَوا رَسُولَ اللّٰهِ صلی الله علیه و آله وَ قالُوا: نَنظُرُ؛ فَإِن كَثُرَت أَموالُنا وَ عُوفِینا فی أَنفُسِنا وَ أَولادِنا عَلِمنا أَنَّهُ صادِقٌ وَ أَنَّهُ رَسولُ اللّٰهِ، وَ إِن كانَ غَیرَ ذٰلِكَ نَظَرنا!

۰.قالَ اللَّهُ عز و جل: (فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ ٱطْمَأَنَّ بِهِ)‏ یَعنِی عافِیَةً فی الدُّنیا، (وَ إِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ)، یَعنِی بَلاءً فی نَفسِهِ وَ مالِهِ (ٱنقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ)‏ انقَلَبَ عَلى شَكِّهِ إِلى الشِّركِ، (خَسِرَ ٱلدُّنْيَا وَ ٱلْأَخِرَةَ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلْخُسْرَانُ ٱلْمُبِينُ * يَدْعُوا مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَضُرُّهُ وَ مَا لَا يَنفَعُهُ)، قالَ: یَنقَلِبُ مُشرِكاً یَدعو غَیرَ اللّٰهِ وَ یَعبُدُ غَیرَهُ؛ فَمِنهُم مَن یَعرِفُ وَ یَدخُلُ الإِیمانُ قَلبَهُ فَیُؤمِنُ وَ یُصَدِّقُ وَ یَزولُ عَن مَنزِلَتِهِ مِنَ الشَّكِّ إِلى الإیمانِ، وَ مِنهُم مَن یَثبُتُ عَلى شَكِّهِ، وَ مِنهُم مَن یَنقَلِبُ إِلى الشِّركِ.۱

گونه‏شناسی و تخریج: روایت، هم سبب نزول آیه و هم مراد از «خیر»، «فتنة» و عبارت «انقَلَبَ عَلى‏ وَجهِهِ» را بیان می‏کند. از این رو هم «آیه شناخت» است و هم «تفسیری - تبیینی». همانند این روایت در دیگر منابع روایی نیز آمده است.۲

آنان که در برابر ائمّه علیهم السّلام قد علم کرده‏اند، مصداق آیه‏اند (حج: آیه ۱۱)

۱۰۱.طریق۳، عَن یونُسَ، عَنِ ابنِ بُكَیرٍ، عَن ضُرَیسٍ، عَن أبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام‏... عَن قَولِهِ عز و جل (وَ مِنَ ٱلنَّاسِ مَن يَعْبُدُ ٱللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ)،‏ قالَ: إِنَّ الآیَةَ تَنزِلُ فی الرَّجُلِ ثُمَّ تَكونُ فی أَتباعِهِ. ثُمَّ قُلتُ: كُلُّ مَن نَصَبَ دونَكُم شَیئاً فَهُوَ مِمَّن‏ یَعبُدُ اللّٰهَ عَلى‏ حَرفٍ‏؟ فَقالَ: نَعَم، وَ قَد یَكونُ مَحضاً.۳

گونه‏شناسی و تخریج: در حدیث، کسانی را که در برابر ائمّه علیهم السّلام چیزی بر پا دارند، مصداق آیه دانسته شده، که ظاهراً معرّفی مصداقی نوپدید برای آیه و از مقوله «جری و

1.. الكافی: ج۲ ص‏۴۱۴.

2.. همان: ج۲ ص۴۱۳ (محمّد بن یحیى، عن أحمد بن محمّد، عن علیّ بن الحكم، عن موسى بن بكر، عن زرارة، عن أبی جعفر علیه السّلام، قال...)؛ تفسیر القمّی: ج۲ ص۷۹ (فإنّه حدّثنی أبی، عن یحیى بن أبی عمران، عن یونس، عن حمّاد، عن ابن الظّبیان (/ ابن الطیار)، عن أبی عبد اللَّه علیه السّلام، قال‏...). روایت در این نقل، تا عبارت «... فإن أصابه خیر اطمأنّ به‏» آمده است.

3.. الكافی: ج۲ ص۳۹۷ - ۳۹۸.

  • نام منبع :
    میراث تفسیری محمّد بن عیسی بن عبید یقطینی
    تعداد جلد :
    1
    ناشر :
    انتشارات دارالحدیث
    محل نشر :
    قم
    تاریخ انتشار :
    01/01/1399
    نوبت چاپ :
    اول
تعداد بازدید : 1266
صفحه از 291
پرینت  ارسال به