پرهیز از صید، شرط اباحه رفتن در کوچ نخست (بقره: آیه ۲۰۳)
۱۳.طریق ۲۱، عَن مُحَمَّدِ بن یحیی، عَن حمّاد، عَن أبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام، قالَ: إِذا أَصابَ المُحرِمُ الصَّیدَ فَلَیسَ لَهُ أَن یَنفِرَ فی النَّفرِ الأَوَّلِ، وَ مَن نَفَرَ فی النَّفرِ الأَوَّلِ فَلَیسَ لَهُ أَن یُصیبَ الصَّیدَ حَتّی یَنفِرَ النّاسُ؛ وَ هُوَ قَولُ اللّٰهِ تَعالَى: (فَمَن تَعَجَّلَ فِى يَوْمَيْنِ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ وَمَن تَأَخَّرَ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ لِمَنِ ٱتَّقَىٰ) قالَ: اتَّقَى الصَّیدَ.۱
گونهشناسی و تخریج: آیه با قید «لمن اتقی» پایان میگیرد و نشان میدهد که تخییر در رفتن در کوچ نخست یا اقامت در مِنا تا روز سوم، از آنِ کسانی است که تقوا پیشه کنند و از محرّمات دوری نمایند و گرنه باید در ایّام معدودات در مِنا باقی بماند. روایت، یکی از مصداقهای محرّمات - یعنی صید کردن - را مطرح کرده و حکم آن را بیان نموده است. بر این اساس، روایت «تفسیری - تبیینی» است. مضمون این حدیث در کتابهای دیگر نیز نقل شده است.۲
مفهوم میسر (بقره: آیه ۲۱۹)
۱۴.طریق۳۷: كَتَبَ إلَیهِ إبراهیمُ بنُ عَنَبَسَةَ - یعنی إلىٰ عَلِیِّ بن مُحَمَّدٍ علیه السّلام -: إن رَأىٰ سَیِّدی و مَولایَ أن یُخبِرَنی عَن قَولِ اللّٰهِ عز و جل: (يَسْأَلُونَكَ عَنِ ٱلْخَمْرِ وَٱلْمَيْسِرِ)، فَمَا المَیسِرُ جُعِلتُ فِداكَ؟ فَكَتَبَ كُلُّ ما قومِرَ بِهِ فَهُوَ المَیسِرُ، و كُلُّ مُسكِرٍ حَرام.۳
گونهشناسی و تخریج: معصوم علیه السّلام در این حدیث، «مَیسِر» را به صورتی کلّی و عام به هر آلت قمار معنا کرده و این حدیث از نوع «تفسیری - تبیینی» است.
اشارات قرآنی نمازهای پنجگانه (بقره: آیه ۲۳۸)
۱۵.طریق۱۰، عَن حَمّادِ بنِ عیسى، عَن حَریزِ بنِ عَبدِ اللّٰهِ: قالَ زُرارَةُ بن أَعیَنَ: قُلتُ لِأبی