برای شفاعت از سوی خداوند مأذون اند. این روایت از نوع «تفسیری - تبیینی» است. طرق دیگر آن در المحاسن^۱ و الکافی^۲ نیز آمده است.

آرزوی داشتن ولایت علی علیه السّلام به روز حشر (نبأ: آیه ۴۰)

۴۰.طریق ۱، عَن یونُس بن عَبدِ الرَّحمٰنِ، عَن یونُس بن یَعقُوبَ، عَن خَلَفِ بن حمّاد، عَن هارُونَ بن خارِجَةَ، عَن أبی بَصیرٍ، عَن سَعیدٍ السَّمّانِ، عَن أبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام، قالَ: قَولُهُ تَعالىٰ‏ (يَوْمَ يَنظُرُ ٱلْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَ يَقُولُ ٱلْكَافِرُ يَالَيْتَنِى كُنتُ تُرَابَاً) یَعنی عَلَوِیاً یُوالی أَبا تُرابٍ‏.^۳

گونه‏شناسی و تخریج: تراب بودن در این حدیث، بر تواضع و خشوع در برابر خداوند حمل شده که لازمه آن پذیرش اطاعت پیامبر صلی الله علیه و آله و گردن نهادن بر ولایتِ علی علیه السّلام است. این حدیث، از نوع «تأویلی» است و مضمون آن را می‏توان در دیگر کتاب‏ها یافت.^۴

سوره مطفّفین

سبب نزول آیات (مطفّفین: آیه ۲۹ - ۳۶)

۴۱.طریق ۲، عَن یونُس، عَن عَبدِ الرَّحمٰنِ بن سالِمٍ، عَن أبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام‏؛ فی قَولِهِ عز و جل‏: (إِنَّ ٱلَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ ٱلَّذِينَ ءَامَنُوا يَضْحَكُونَ) إِلى آخِرِ السّورَةِ، نَزَلَت فی عَلِی علیه السّلام وَ فی

سوره جن

مساجد، اوصیای الهی (جن: آیه ۱۸)

۳۸.طریق ۱، عَن یونُس عَن مُحَمَّدِ بن فُضَیلٍ، عَن أبی الحَسَنِ علیه السّلام‏؛ فی قَولِهِ عز و جل‏: (وَ أَنَّ ٱلْمَسَاجِدَ لِلَّهِ) قالَ: هُمُ الأَوصِیاءِ.^۱

گونه‏شناسی و تخریج: روایت، مساجد را به اوصیای الهی تأویل کرده که مقام وصایت آنان و تعیین مصداقشان تنها در اختیار خداوند است. از این رو نباید کسی دیگر را با آنان در مقام امامت شریک قرار داد. خداوند خضوع و کرنش در برابر آنان را راه‏گذار طاعت و قرب خویش دانسته است و از همین رو مساجد خوانده شده‏اند^۲ این روایت از نوع «تأویلی» است و با سندی دیگر در الکافی^۳ و به طور مرسل در المناقب، ابن شهرآشوب^۴ نقل شده است.

سوره نبأ

ائمّه علیهم السّلام مأذون به شفاعت در قیامت (نبأ: آیه ۳۸)

۳۹.طریق ۱، عَن یونُس، عَن سَعدانَ بن مُسلِمٍ، عَن^۵ مُعاوِیَةَ بن وَهبٍ، عَن أَبی عَبدِ اللَّهِ علیه السّلام، قالَ: سَأَلتُهُ عَن قَولِ اللّٰهِ عز و جل‏: (إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ ٱلرَّحْمَٰنُ وَ قَالَ صَوَابًا)، قالَ: نَحنُ - وَ اللّٰهِ - المَأذونُ لَهُم یَومَ القِیامَةِ وَ القائِلونَ صَواباً. قالَ: قُلتُ: ما تَقولُونَ إِذ تَكَلَّمتُم؟ قالَ: نَحمَدُ رَبَّنا، وَ نُصَلِّی عَلى نَبِیِّنا، وَ نَشفَعُ لِشیعَتِنا فَلا یَرُدُّنا رَبُّنا.^۶

گونه‏شناسی و تخریج: بنا بر این روایت، ائمّه علیهم السّلام از جمله کسانی هستند که در قیامت