مسئله مبتنی بودن معنا بر تجربیات انسان در معناشناسی شناختی نیز به معنای آن است که معنا با تجربیات انسان رابطه دارد؛ اما آیا این تجربیات تنها تجربیات حسی و مادی هستند؟ ممکن است در دیدگاه معناشناسان شناختی این‏گونه باشد، اما باید اعتراف کنیم آنچه آنان در کسب معرفت مطرح می‏کنند شامل تجربیات گوناگونی می‏شود. تجربه انسان دامنه وسیعی را در بر می‏گیرد که تجربیات حسی و مادی انسان، مفاهیم ماهوی و انتزاعی، احساسات و انفعالات، دریافت‏های درونی و مفاهیم معنوی را که قبلاً تجربه شده‏اند می‏توان در این محدوده به شمار آورد. تجربه می‏تواند شامل تجربیاتی باشد که انسان ممکن است در عوالم دیگر آنها را تجربه کرده باشد و در این جهان نسبت به آنها شناختی دارد حتی اگر معناشناسان شناختی آنها را به عنوان تجربه انسان نپذیرند.

آنچه در معناشناسی شناختی اهمیت دارد، روش گسترش تجربیات انسان در شناخت و تأثیرگذاری تجربیات گذشته در شناخت‏های جدید ماست. این همان مفهومی است که می‏توان از آن به عنوان تجربه‏گرایی تفسیری یاد کرد و با تجربه‏‏گرایی فلسفی منبعی بسیار متفاوت است.^۱ به عبارت دیگر معناشناسان شناختی رسالت خود را در این می‏بینند که نشان دهند نحوه کسب معرفت از جهان با قوای حسی و کارکرد ذهن و عقل و نحوه تعبیر آوردن زبانی از یافته‏ها و شناخت‏ها چگونه است و بر اساس چه سازوکاری شکل می‏گیرد. آنها چنین علوم اکتسابی را بدن‏مند می‏دانند، اما اینکه آیا ما از مفاهیم فطری دیگری نیز برخورداریم یا خیر و اینکه آن معارف چگونه حاصل می‏شوند و چه سازوکاری دارند از حیطه مباحث معناشناسی شناختی خارج است.

ادعاهای معناشناختی آنان به همین تعریف از عقل بازمی‏گردد:

درک ما از اینکه ذهن چیست؟ عمیقاً مادی است. پایه‏ترین باورهای فلسفی ما ذاتاً به دیدگاه ما از عقل بستگی دارد. عقل بیش از دو هزار سال به عنوان ویژگی مشخص بشریت شناخته شده است. عقل نه‎تنها شامل توانایی ما در استنتاج منطقی، بلکه توانایی ما برای انجام تحقیق، حل مسائل، ارزیابی و انتقاد درباره این است که چگونه باید عمل کنیم و چگونه خود، دیگران و جهان را ادراک می‏کنیم.

روشن است که این تعریف از عقل، تنها عقل نظری و عملی را در بر می‏گیرد - نه مبادی پیشینی - و در فلسفه اسلامی نیز این معنا از عقل مطرح شده است. آیا می‏توان این تعریف‏ها از عقل در فلسفه اسلامی را نشان‏دهنده این دانست که فیلسوفان مسلمان نگاهی مادی و حسی به عقل دارند؟ برای نمونه به تعریف‏های زیر از عقل توجه کنید.

۰.ادراک الانسان الشیء بذهنه و قد یقع علی الشیء الذی یکون به ادراک الانسان.^۱

۰.انه معان مجتمعة فی الذهن تکون مقدمات یستنبط بها المصالح و الاغراض.^۲

۰.انه هیئة محمودة للانسان فی حرکاته و سکناته و کلامه و اختیاره.^۳

تعریف عقل به ادراک خود، دیگران و جهان نیز نشان می‏دهد معناشناسان شناختی به این جنبه عقل توجه دارند و جنبه‏های دیگر برای آنان مسئله نبوده است؛ اما آنچه این معناشناسان درباره بدن‏مندی اشاره کرده‏اند به همین معنا از عقل بازمی‏گردد؛ یعنی به مفهومی از عقل که انسان با استفاده از آن شناخت‏هایی اکتسابی از خود، دیگران و محیط پیرامون به دست می‏آورد.