برخی از زبان‏شناسان طرحواره مقیاس را به عنوان یک بعد غیرادراکی ساختار ذهنی سازماندهی می‏کنند که با بی‏شمار ویژگی خاص‏تر دیگر مانند: خوبی، گرمی و قرمزی مرتبط می‏شود.

بحث علیت نشان می‏دهد که علیت مفهومی است که با شبکه‏ای غنی از استعاره همراه است و این که محتواهای ادراکی اگرچه ممکن است با یکدیگر مرتبط باشند اما هنوز یک مفهوم را تشکیل نمی‏دهند. در واقع، دشواری تعریف ماهیت علیت، برای انواع دلایل معروف است. یکی از سختی‏های تعریف علیت این است که، در بررسی دقیق، رابطه بین حوادث به عنوان علت و معلول در موارد مختلف بسیار متفاوت است. برای مثال مکانیسمی که بوسیله آن یک شیء نوعی انرژی را به شیء دیگری منتقل می‏کند نوعاً بسیار متفاوت است با معنایی که در آن یک دستور منجر می‏شود به اینکه یک تابعی عملی را انجام دهد. بسیاری از فیلسوفان از توضیح این که چگونه چنین پدیده‏های مختلفی ممکن است به یک مقوله تعلق بگیرند، گرفتار چالش شده‏اند.

طرحواره‏های حسی

براساس تعریف ارائه شده، طرحواره‏های تصویری با الگوهای تکراری و متناوب از تجربه‏های بدنی خاص مرتبط هستند از جمله تصویرهای حاصل شده از طریق دیدن، شنیدن، لمس کردن، ادراک حرکتی، بو و احتمالاً همچنین احساس گرسنگی، درد و غیره. یک دلیل بر محدود کردن طرحواره‏های تصویری در این روش این است که نمی‏توان در تمایز میان طرحواره‏های حسی و غیرحسی تمایز برقرار کرد. بنابراین مشخصه اصلی استعاره پنهان می‏شود؛ یعنی استعاره‏های اولیه.استعاره‏های اولیه مفاهیم حسی هستند که می‏توانند اغلب با طرحواره‏های تصویری بر روی مفاهیم غیرحسی مشخص شوند. به طور کلی با مرتب ساختن ابعاد تجربه شناختی که در ادراک حسی هستند یا

دسته سوم عام‏ترین نوع طرحواره‏های تصوری هستند که طرحواره‏هایی نظیر کمیت عددی را دربرمی‏گیرند. طرحواره‏هایی که در دو دسته قبل بیان شد، نشان می‏دهد که طرحواره‏ها می‏توانند ارائه کننده هر نوع تجربه ادراکی و غیرادراکی در حوزه‏های مختلف باشند. بنابراین تعریفی که از حوزه‏های طرحواره‏های تصویری ارائه می‏شود نشان می‏دهد این حوزه‏ها قلمروهایی هستند که در شمار بسیاری از قالب‏های مورد استفاده در تجربه‏های انسانی یافت می‏شوند. این دیدگاه درباره طرحواره‏های تصوری به عنوان مجموعه‏ای از بازنمودهای ذهنیِ بسیار فراگیر به این نتیجه منجر می‏شود که طرحواره چنانچه حسی یعنی ادراکی باشد کمتر تصوری به شمار می‏رود. برای مثال مفهوم ظرفیت نباید به‏ خصوص طرحواره تصویری به شمار آید با توجه به ارتباط آن با ترتیب‏های فضایی و جوهر مادی که نوعی اولویت مفاهیمی را که برای آن می‏توان به عنوان پایه مستقیم به خدمت گرفت، محدود می‏کند. به همین ترتیب اگرچه دما حوزه‏ای است که برای فهم ما از گستره وسیعی از مفاهیم پیچیده، محوری به شمار نمی‏آید با این حال دانشمندان نتیجه گرفتند که با وجود اینکه حوزه دما حوزه‏ای بدنی و پایه‏ای است و ریشه در تجربه بدنی فیزیولوژیکی ما دارد، اما طرحواره تصوریِ حسی نیست.

اما برخی زبان‏شناسان شناختی درباره اقسام طرحواره‏ها چنین بیان کرده‏اند:

مفاهیمی که بتوان آنها را بدون ارجاع به درک یا تجربه بدنی تعریف کرد بسیار کم هستند. بر اساس این نظریه استعاره‏هایی که درباره یک مفهوم انتزاعی نظیر فرایند یا عشق تشکیل می‏گردند در واقع آن مفهوم را در یک حس مهم تشکیل می‏دهند؛ اما بسیاری از مفاهیم اساسی به طور مستقیم به تجربه ادراکی ما مرتبط نمی‏شوند؛ برای مثال طرحواره‏هایی نظیر چرخه و مقیاس با مفاهیم ادراکی دیگری نظیر دایره و مسیر مرتبط هستند. برای نمونه