اللَّحْمِ، وَمَا دَامَ الفَرَحُ بِهِ أَشِرَ وَبَطِرَ، فَكُلُوهُ - يَعْنِي اللَّحْمَ - غِبّاً.^۱

۰.و از امیر المؤمنین علی علیه السّلام به ما رسیده است که فرمود: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به عیادت عمویشان حمزه - که تب شدیدی داشت - رفتند، و به او فرمودند: «ای عمو! صبوری (تحمّل) کن و خوشا به حالت! چون بدنی که دردی به سراغش نیاید، خیری در آن نیست». از امیر المؤمنین علیه السّلام پرسیدند: این [سخن] به چه معناست؟ فرمود: «بدن، هنگامی که صبح [به سلامت] برمی‌خیزد، سرکش و زیاده‌خواه است؛ امّا اگر بیمار شود، این سرکشی از آن، بیرون می‌رود. قلب انسان، هنگام خوردن گوشت، سرمستی دارد و تا زمانی که این سرمستی با او باشد، سرکشی و زیاده‌خواهی می‌‌کند. پس یک روز در میان (/ گاه به گاه) گوشت بخورید (یعنی هر روز، گوشت نخورید)».

۰.[۹۶] وَقَالَ علیه السّلام: لا تُعَاجِلُوا الْأَمْرَ قَبْلَ بُلُوغِهِ فَتَنْدَمُوا، وَلَا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمُ الْأَمَدَ فَتُقْسُوا قُلُوبَكُمْ، وَارْحَمُوا ضُعَفَاءَكُمْ، وَاطْلُبُوا الرَّحْمَةَ مِنَ اللّهِ عز و جل بِالرَّحْمَةِ لَهُمْ.^۲

۰.و فرمود: در ورود به هیچ کاری، قبل از رسیدن وقتش (یعنی قبل از آن که به جای محکمی رسیده باشد)، عجله نکنید كه پشیمان می‏شوید. و مبادا دوران عمر در چشم شما طولانی بیاید، كه [با این کارْ] دل‌‌هایتان را سنگ خواهید کرد. و به ناتوانانتان رحم کنید و به وسیله رحم کردن بر آنان، از خداوند، رحمتش را بخواهید.

مِنْ دِینِهِ وَصَرَفَهُ عَنْ غَيْرِكَ؛ فَإِنَّ ذَلِكَ أَمْرَأُ أَنْ تَسْخُو نَفسُكَ عَمَّا فَاتَكَ.^۱

۰.و فرمود: اگر چیزی از دنیا خواستی ولی از تو دریغ شد، در این حال، آنچه را خداوند، ویژه تو ساخته و از دیگران دریغ داشته است، به یاد بیاور؛ یعنی نعمتِ داشتن دینِ خدا را؛ چرا که این گونه، دلْ بریدنِ تو از چیزهایی که نداری، آسان‌تر می‌‌شود.

۰.[۹۳] وَقَالَ علیه السّلام: أَجْوَدُ النَّاسِ مَنْ جَادَ بِالحُقُوقِ عَلَيْهِ مِن غَيْرِ مَسْأَلَةٍ.^۲

۰.و فرمود: بخشنده‏ترینِ مردم کسی است که حقوقی را که بر گردن اوست، بی آن که از او درخواستی شود، بپردازد.

۰.[۹۴] وَقَالَ علیه السّلام: العُقُولُ أَئِمَّةُ الأَفْكَارِ، وَالأَفْكَارُ أَئِمَّةُ القُلُوبِ، وَالقُلُوبُ أَئِمَّةُ الشَّوَاعِرِ؛ يَعنِي الحَوَاسَّ، وَالشَّوَاعِرُ أئِمَّةٌ؛ يَعْنِي الإِنْسَانَ.^۳

۰.و فرمود: عقل‌ها راهبر اندیشه‌ها، و اندیشه‌ها راهبر دل‌ها، و دل‌ها راهبر احساس‌ها، و احساس‌ها راهبر انسان‌‌هایند.

۰.[۹۵] وَعَنْ أَمِيرِ المُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ علیه السّلام قَالَ: دَخَلَ رَسُولُ اللهِ۶ عَلَى عَمِّهِ الحَمْزَةِ يَعُودُهُ وَقَدْ وُعِكَ وَعْكاً شَدِيداً، فَقَالَ لَهُ: يَا عَمِّ! اصْبِرْ وَأَبْشِرْ، فَإنَّهُ لَا خَيْرَ فِي بَدَنٍ لَا يَأْلَمُ. فَقِيلَ لَهُ: يَا أَميرَ المُؤمِنِينَ! مَا هَذَا؟ فَقَالَ: إِنَّ البَدَنَ إِذَا أَصْبَحَ أَشِرَ وَبَطِرَ، فَإِذَا اعْتَلَّ ذَهَبَ ذَلِكَ عَنْهُ، إِنَّ لِلْقَلْبِ فَرْحَةً عِنْدَ أَكْلِ