دست به دست شد تا خود موسی [علیه السلام] آن را از شعیب [علیه السلام] دریافت کرد.^۱

جَفر ائمه شیعه [علیهم السلام]^۲ نیز میراثی از انبیای پیشین تلقی می‌شود؛ و تنها انبیا یا ‌اوصیا مجاز به نظر کردن در آن بوده‌اند.^۳ گاهی از جفر قرمز که شامل سلاح‌های محمد [صلی الله علیه و اله] است و گاهی از جفر سفید که مشتمل بر تورات موسی [علیه السلام]، انجیل عیسی [علیه السلام]، زبور داود [علیه السلام] و سایر کتب مقدس است یاد می‌شود.^۴

اکنون به احادیثی می‌‌پردازیم که از روند همگانی انتقال در حقیقی اقلام گوناگون وصیت، سخن می‌گویند. یکی از این احادیث، نام‌های تمامی حاملان میراث نبوی‌- ‌‌‌امامی را می‌‌شمرد که اولین آن‌ها آدم [علیه السلام] است. وصی آدم [علیه السلام] شیث [علیه السلام] بود که او نیز به نوبه خود این‌‌ وصیت را به ‌وصی خود داد، و این روند ادامه یافت تا ‌این‌که به دومین پیامبر پس از آدم [علیه السلام] یعنی انوش [علیه السلام] رسید. پس از انوش [علیه السلام]‌وصیت به پیامبر بعدی یعنی نوح [علیه السلام] رسید که آن را از طریق ‌اوصیا انوش [علیه السلام] دریافت کرد. ‌وصی نوح [علیه السلام]، سام [علیه السلام] بود که این روند را ادامه داد تا ‌این‌که ابراهیم [علیه السلام] ‌‌وصیت را دریافت کرد. جانشین ابراهیم [علیه السلام] اسماعیل [علیه السلام] بود

یکی دیگر از محتویات ‌وصیت، «بزرگ‌ترین اسم خدا» (الإسم الأعظم) بوده است.^۱ این اسم الهی در تابوت نیز بوده، و از ۷۳ حرف تشکیل شده است.^۲ به هر پیامبری تعداد خاصی از این حروف واگذار شده بود، اما بیشترین تعداد، یعنی ۷۲ حرف، فقط بر محمد [صلی الله علیه و اله] نازل شد،^۳ و خداوند حرف آخر را به عنوان رازی ابدی برای خود نگاه داشت.^۴ پس از محمد [صلی الله علیه و اله]، ‌اسم اعظم به ائمه شیعه [علیهم السلام] سپرده شد. علی [علیه السلام] و سایر ائمه [علیهم السلام] همان تعداد حروفی را دریافت کردند که به محمد [صلی الله علیه و اله] عطا شده بود.^۵

برخی از احادیث اولیه، ذوالفقار، شمشیر معروف محمد [صلی الله علیه و اله] را نیز متعلق به زمان‌های کهن دانسته‌اند. در روایتی که از تفسیر سدّی (د. ۱۲۸ق)^۶ نقل شده، آمده که این شمشیر از برگ‌های مورد (آس) بهشتی ساخته شده و توسط آدم [علیه السلام] به زمین آورده شد. نوشته‌‌ای بر روی آن نقش بسته بود با این مضمون که این شمشیر از پیامبری به پیامبر دیگر منتقل می‌‌شود تا زمانی که علی [علیه السلام] آن را از محمد [صلی الله علیه و اله] به ارث ببرد. این شمشیر یک‌سره در میان ائمه  [علیهم السلام] دست به دست گشت تا به مهدی [عج] رسید.^۷ به نظر می‌رسد این حدیث خاص در مورد ذوالفقار، حدیثی راجع به عصای موسی [علیه السلام]‌ را منعکس می‌‌کند که در مورد آن نیز گفته شده از مورد بهشتی ساخته شده و توسط آدم [علیه السلام]  [به زمین] آورده شد. این عصا میان پیامبران