1.. که، علاوه بر مهدی [عج] به باقر‌[ علیه السلام] و تقی‌[ علیه السلام] نیز اشاره می‌کند. ر.ک: شیخ صدوق، کمال الدین، ص۲۶۴، ۳۰۵، ۳۰۶، و در کل، بحثی که در اثر زیر آمده است:
Amir-Moezzi, Le guide divin dans le shi‘isme originel: aux sources de l‘ésotérisme en Islam, p. ۲۵۷-۲۶۳.

2.. از این‌رو امام محمد‌بن‌علی‌بن‌عبداللّه[ علیه السلام] به فرستادگان خود می‌گوید اگر در مورد نام وی از آنها سؤال کردند باید پاسخ دهند «ما در [حال] تقیّه هستیم و به ما امر شده نام امام خود را مخفی نگاه داریم». کنیه ابومحمد را به عنوان هویت جعلی وی برای فرستاده خود، ابو الکریمة، معین کرد و به او گفت ماهیت مأموریت عباسیان را تنها برای کسانی برملا کند که آنها را مورد اعتماد می‌داند (اخبار الدولة العباسیة و فیه اخبار العباس و وُلده، ص۲۰۳-۲۰۴؛ هم‌چنین ر.ک: ص۱۶۶ـ۱۶۷، ۱۹۴، ۱۹۹ـ۲۰۰، ۲۱۴، ۲۶۸).

3.. Nagel, "Die Urǧuza al-Muḫtara des Qaḍi an Nu‘man", WI, ۱۵, ۱۹۷۴, p. ۹۶-۱۲۸, at p. ۱۱۲, n. ۳, H. Halm, Das Reich des Mahdi, München, ۱۹۹۱, p. ۶۲, ۶۵, ۱۴۶.

4.. مانند کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۳۸، ش۹، ص۳۴۰، ش۱۸؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ص۴۴۹؛ مرتضی، الفصول المختارة،‌ ص۷۶-۸۱، ۲۶۶-۲۶۹؛ همو، المقنع فی الغیبة، ص۱۵۵-۲۳۸، در ص۲۰۰-۲۰۱؛ کراجکی، کنز الفوائد، ج۱، ص۳۷۰ (غیبت به عنوان مثالی ذکر شده که طی آن تقیّه، تکلیف (واجب) است)؛ شیخ طوسی، الغیبة، ص۶۱-۶۳؛ Sachedina, Islamic Messianism, p. ۱۰۳-۱۰۴، و در کل
Kohlberg, "From Imamiyya to Ithnā-‘Ashariyya", p. ۵۲۱-۵۳۴, repr. in Belief and Law in Imāmī Shī‘ism.

1.. مثلاً ر.ک: نوبختی، فرق الشیعة، ص۹۱-۹۲؛ اشعری قمّی، المقالات و الفرق، ص۱۰۴-۱۰۵؛ کلینی، الکافی، ج۱، ص۳۳۲-۳۳۳، باب فی النهی عن الإسم؛ شیخ صدوق، الإمامة، ص۱۱۷-۱۱۸، باب النهی عن تسمیته؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا[ علیه السلام] ، ج۱، ص۵۵ (لا یُکنّی و لا یُسمّی).

2.. شیخ صدوق، الإمامة، ص۱۱۸.

3.. همان.

4.. شیخ صدوق، کمال الدین، ص۳۲۸.

5.. تبریزی، إعلام الوری، ص۴۱۸؛ قس: خصیبی، الهدایة الکبری، ص۳۷۰، ۳۷۱؛ شیخ طوسی، الغیبة، ص۱۷۲، و (در مورد ائمه قبلی[ علیهم السلام]) ر.ک: خصیبی، الهدایة الکبری، ص۳۵۹. در مورد رمز ر.ک: ابن وهْب الکاتب، البرهان فی وجوه البیان، ص۱۱۲.

6.. شیخ صدوق، کمال الدین، ص۳۲۸.

7.. شیخ صدوق، الإمامة، ص۱۱۹-۱۲۰ (به همراه ارجاعات دیگری که نویسنده آورده)، و به همین صورت شیخ صدوق، کمال الدین، ص۲۴۷، ۳۶۱. قس: ابن قبه، مسألة فی الامامة، و به نقل از آن، شیخ صدوق، کمال الدین، ص۶۰. در مورد متن ابن قبه ر.ک:
Modarressi, Crisis and Consolidation in the Formative Period of Shī‘īte Islam: Abū Ja‘far ibn Qiba al-Razi and His Contribution to Imamite Shiite Thought, p. ۱۳۶ (Arabic) = p. ۱۴۱ (English).