قرار و آسايش خويش درآيند و از هيچ يك از اين مشكلات، احساس درد نمى كنند و هزينه هاى مصرف شده را خسارت نمى شمرند و هيچ چيز برايشان محبوب تر از آن چيزى نيست كه آنان را به منزلشان نزديك تر سازد و به محلشان برساند . ۱
در اين كلام ، به خوبى روشن است كه شناخت واقعيت دنيا چه نقش مهمّى در افزايش توان تحمّل و مقاومت در برابر سختى ها و مشكلات دارد؛ به اندازه اى كه گويا آن كه دنيا را بشناسد، هيچ درد و رنجى نمى بيند و هر چيزى كه او را به مقصدش برساند ، برايش دوست داشتنى و شيرين است ، هر چند سخت و تلخ باشد.
شش . خود را همانند مستأجرى بدانيم كه بايد از خانه استيجارى كوچ كند
كسانى از ناملايمات دنيا رنجور مى شوند كه آن را خانه خود و منزلگاه هميشگى شان پنداشته اند و از اين واقعيت ، غافل اند كه خانه دنيا موقّتى است و ما هيچ مالكيتى نسبت به آن نداريم. كسانى كه به اين واقعيت توجّه دارند، در برابر سختى هاى آن ، بردبار و مقاوم مى شوند.
امام كاظم عليه السلام در اين باره مى فرمايد :
در دنيا همانند ساكن خانه اى باش كه مال او نبوده ، همانا منتظر كوچ است . ۲
۳ . دنيا ناچيز است
اگر انسان ، چيزى را بسيار مهم بداند ، به خاطر به دست نياوردن و يا از دست دادن آن به شدّت غمين و اندوهگين مى گردد . لذا كسى كه دنيا و بهره هاى دنيا را بزرگ بشمارد ، تحمّل فقدان آن را ندارد . اما اين تصوّر ، مطابق واقع نيست . قرآن كريم مى گويد :